[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเคยเรียนถวายพระภิกษุสามเณรไปแล้ว แต่ก็ขอบอกกับนาคทั้งหลายให้ฟังอีกรอบว่า พรรษาแรก ๆ นี่ กระผม/อาตมภาพอยากสึกวันหนึ่งเป็นร้อย ๆ ครั้ง..! ไอ้ที่ไม่สึก ทนอยู่มาได้ ก็เพราะอยากเอาชนะ เพราะว่าหลวงพ่อวิรัช (พระปลัดวิรัช โอภาโส) ปัจจุบันก็คือเจ้าอาวาสวัดธรรมยาน ท่านเป็นหมอดูชั้นยอดเลย โดยเฉพาะเป็นกึ่งนักวิชาการ ก็คือดูหมอใครก็เก็บสถิติเอาไว้ด้วย ท่านมีลายมือของลูกค้าเป็นพัน ๆ คน ทำนายอะไรไว้บ้างท่านจดเอาไว้หมด

ท่านดูลายมือของกระผม/อาตมภาพ แล้วบอกว่าวันนั้น เดือนนั้น ปีนั้น จะต้องสึกแน่นอน กระผม/อาตมภาพถามว่า "ถ้าผมไม่สึกล่ะ ?" ท่านบอกว่า ท่านยอมเผาตำราทิ้ง..! เพราะฉะนั้น..ไอ้ที่อยู่มาได้ทุกวันนี้ อยู่เพราะอยากจะเอาชนะพี่เขาเท่านั้น แล้วพอพ้นจากตรงนั้นมา ก็ไม่มีความรู้สึกที่อยากจะสึกอีก

หลังจากที่พี่เขาออกจากวัดตามหลังมาก็ไปสร้างวัดธรรมยาน มาขออนุญาตว่า "ขอกลับคำพูด ขอเอาตำรามาใช้ใหม่ เพราะว่าจำเป็นต้องหาเงินเพื่อสร้างวัด" ถ้าใครเคยไปวัดธรรมยาน จะเห็นว่าที่พี่เขาสร้างไป ถ้าตีเป็นมูลค่านี่เป็นพันล้านไปแล้ว นั่นเกิดจากการดูหมอล้วน ๆ

แต่กระผม/อาตมภาพเองจำเป็นที่จะต้องเลิกดูหมอ เพราะว่าส่วนใหญ่แล้วหมอดูจะโดนรบกวนไม่เป็นเวล่ำเวลา คนที่มามักจะเอาแต่เรื่องตัวเอง ขนาดฉันเพลอยู่ ยังบอกว่า "ไม่เป็นไรค่ะ ขอเวลา ๕ นาทีเท่านั้น" ต้องด่าเตลิดเปิดเปิงไปเลย "ไม่เป็นไรของมึง แต่กูกำลังแด..อยู่..!" ท้ายสุดจึงต้องเลิกไป

ดังนั้น...เราจะเห็นว่าในส่วนของการเป็นพระเป็นเณร เป็นเรื่องที่เป็นกันยากมาก พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ถึงสิ่งที่ยากที่สุดก็คือ กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากหนักหนา ท่านเปรียบเหมือนกับว่าเอาเต่าตาบอดตัวหนึ่ง โยนไว้ในทะเลที่เต็มไปด้วยคลื่นลม แล้วก็มีแอกเล็ก ๆ ที่พอสวมคอเต่านั้นได้ไว้ด้วย ๑๐๐ ปีให้เต่าตัวนั้นโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำครั้งหนึ่ง ๑๐๐ ปีโผล่ขึ้นมาครั้งหนึ่ง ถ้าหัวสวมแอกได้พอดีเมื่อไร คน ๆ นั้นถึงจะมีสิทธิ์เกิดครั้งหนึ่ง ยากขนาดนั้นเลย..!