[เถรี]

เมื่อออกมาเจอบรรดามัคคุเทศก์พื้นเมืองที่ทางบริษัทเอ็นซีทัวร์ได้ติดต่อเอาไว้ คือคุณซูเรซ (สุเรศวร์) ซึ่งได้นำเอารถโตโยต้า อินโนวา จำนวน ๓ คันมารับคณะของเราที่มีอยู่ทั้งหมด ๑๓ คน รวมทั้งหัวหน้าทัวร์ บวกกับมัคคุเทศก์พื้นเมืองคือคุณซูเรซแล้ว ก็ประกอบไปด้วยคณะทัวร์จำนวน ๑๔ คน ก็คือไม่ได้บวกโชเฟอร์อีก ๓ คน ซึ่งอยู่ประจำรถ คันที่อาตมภาพนั่งประกอบไปด้วยตนเอง, พระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. ,คุณเอ แล้วก็มัคคุเทศก์ซูเรซของเรา ซึ่งได้พาตรงมายังโรงแรมมารีน่า ที่เป็นเครือข่ายของทางเอ็นซีทัวร์

ต้องบอกว่าสถานที่ตลอดจนกระทั่งการต้อนรับนั้นประทับใจทีเดียว โดยเฉพาะห้องน้ำที่มีสายชำระ ซึ่งโดยปกติแล้วทางประเทศอินเดียที่ท่านทั้งหลายไปนั้น จะเห็นว่าบางทีก็มีแต่อ่างให้ตักน้ำราดเท่านั้น แล้วส่วนใหญ่ก็ไม่มีน้ำอีกด้วย..! แต่ว่าที่นี่น้ำท่าพร้อมสมบูรณ์

อาหารต่าง ๆ ก็ต้องถือว่าค่อนข้างสมบูรณ์ทีเดียว แต่ว่าอาหารนั้นกลับกลายเป็นอาหารจีนสไตล์อินเดีย ซึ่งประเทศอินเดียนั้นมีคนจีนน้อยมาก เพราะว่าตั้งแง่รบรากันมาตั้งแต่อดีตกาลนานโพ้น ก็คือตั้งแต่สมัยราชวงศ์ถังมาจนถึงปัจจุบัน จึงทำให้คนจีนนั้นมาปักหลักทำมาหากินที่อินเดียกันน้อยมาก เลยทำให้บรรดาวัฒนธรรมจีนต่าง ๆ โดยเฉพาะในส่วนของอาหารนั้นเข้ามาน้อย คนอินเดียจึงทำอาหารจีนตามแบบที่ตนเองคิดว่าใช่ ก็คือทำแบบอาหารจีน แต่ก็จะมีผัดผักสุกมากแบบอินเดีย แล้วก็แกงดาล หรือว่าแกงถั่วที่ปกติแล้วให้กินกับแป้งโรตี หรือแป้งนาน

แต่ว่าพวกเราเองก็ต้องบอกว่าหิวมานาน เนื่องเพราะว่าเวลาที่มาถึงโรงแรมนั้นก็คือ ๑๒.๔๐ น. ของทางด้านประเทศอินเดีย แปลว่าเป็นเวลา ๑๔.๑๐ น. ของทางประเทศไทยแล้ว ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้กำชับทุกคนแล้วว่า มีอะไรที่พกมาให้กินไปก่อนเลย อย่าได้รอจนถึงเวลาอาหาร ไม่อย่างนั้นอาจจะเป็นลมไปเสียก่อน..!