[เถรี]

ดังนั้น...พระวิปัสสนาจารย์ทั้งหลายจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาให้แตกฉาน ไม่เช่นนั้นแล้วท่านทั้งหลายก็อาจจะสอนคนจนเป็นมิจฉาทิฐิ อย่างเช่นว่า พอถึงเวลาภาวนาไปแล้วพองยุบหาย ท่านก็ไปสรุปว่านั่นคือภังคานุปัสสนาญาณ เป็นการปรีชาหยั่งรู้เห็นความดับ

กระผม/อาตมภาพพอได้ยินเช่นนั้นแล้ว ก็รู้สึกว่าท่านทั้งหลายนั้น นำเอาหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเปรียบเสมือนโคตรเพชรยอดมงกุฎ ลดค่าลดราคาลงเหลือเพียงเศษแก้วเศษกระจกแตก ๆ เท่านั้น..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้เป็นเรื่องที่จำเป็นต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง เพราะว่าถ้าหากว่าลูกศิษย์ของท่านถือตาม เชื่อตาม ก็จะเป็นการสอนคนให้เป็นมิจฉาทิฐิ ซึ่งเป็นโทษร้ายแรงอย่างยิ่ง เนื่องเพราะว่าทำให้ห่างมรรคห่างผลยังไม่พอ อาจจะต้องลงสู่อบายภูมิ กว่าที่จะผ่านพ้นขึ้นมา ได้เกิดเป็นมนุษย์ ได้พบพระพุทธศาสนาอีกครั้งหนึ่ง ก็เป็นวาระที่ต้องทนทุกข์ทรมานอย่างยาวนานเหลือเกิน

ถ้าจะพูดในเรื่องของญาณ ๑๖ ให้ชัดเจนและครบถ้วนแล้ว ก็อาจจะต้องใช้เวลาถึง ๒ - ๓ ชั่วโมง วันนี้จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายที่ได้ฟังอยู่แต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)