[เถรี]

ก่อนทำวัตรเย็น วันเสาร์ที่ ๑๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕

เมื่อเช้าปฏิบัติธรรมด้วยความลำบากใจไหม ? (หลวงพ่อติดงาน ไม่ได้นำกรรมฐานตอนเช้ามืดของวันนี้) หลวงพ่อมาไม่ทันจริง ๆ

ก็อย่างที่ได้วิเคราะห์ วิจัย มาให้ฟังแล้ว ก็คือเราต้องปรับแนวคิดและวิธีการปฏิบัติ แต่ก็ลำบากอีก เหตุที่ลำบากเพราะว่าวิสัยของสาวกภูมิ ถ้ามีคนเดินนำจะมีความสุขมาก ตามอย่างเดียวเลย ให้เดินเองนี่ไม่เอาหรอก หาความมั่นใจไม่ได้

มาเห็นตรงนี้ก็ "น้ำตาจิไหล" ก็ในเมื่อไม่ยอมเดินเอง ก็ต้องนำกันต่อไป คราวนี้ถ้าหากว่าเราไปหวังการนำในลักษณะนี้ ต่อให้รอจนครูบาอาจารย์มรณภาพ หรือตายไปจนหมด เราก็ไม่ต้องไปถึงไหนหรอก เพราะว่าเดินเองไม่เป็น

ต้องเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ลองไปสังเกตดูสิ เด็กฝรั่งพอถึงเวลาพ่อแม่เอาใส่รถเข็นไปด้วย ไม่มีหรอกประเภทที่ว่าจะทะนุถนอม ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม พอเริ่มเดินเองได้ ก็ให้เดินตามมา ถ้าเดินตามไม่ไหว หรือไม่ยอมเดินตาม ก็กองอยู่ตรงนั้นแหละ พ่อแม่เดินทิ้งไปเลย แหกปากร้องก็เรื่องของเอ็ง ส่วนบ้านเรานี่โอ๋จนเสียเด็กหมด

ลูกฝรั่งเขาพอเริ่มจับช้อนเล่นได้ เขาส่งจานอาหารให้เลย บางคนนี่ละเลงเต็มหัวเต็มตัวไปหมด..ไม่เป็นไร..เล่นไป หมดมื้ออาหารปุ๊บ จับอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า เสร็จสรรพเรียบร้อย ไม่ถึงมื้อใหม่ไม่มีให้กิน..! โดนเข้าไปครั้งสองครั้ง เด็กก็เข็ด ถ้าไม่ตักใส่ปากก็จะหิวเอง ส่วนบ้านเรา บางทีสิบกว่าขวบแล้วยังวิ่งไล่ป้อนกันรอบบ้านอยู่เลย

ดังนั้น..เวลาฝรั่งมาปฏิบัติธรรม เราจะเห็นว่าเขาเอาจริงเอาจังมาก กระผม/อาตมภาพไปมาหลายประเทศแล้ว โดยเฉพาะประเทศพระพุทธศาสนาทางทิเบต เนปาล ฝรั่งเขาไปฝังตัวปฏิบัติธรรมอยู่เป็นปี ๆ ถามเขาว่า "แล้วเอาเงินเอาทองที่ไหนมาใช้จ่าย ?" เขาเปิดบล็อก (Blog) ของเขาให้ดู บอกว่า "ก็แค่รีวิวการปฏิบัติธรรมนี่แหละ บวกกับโน่นนี่นั่นอีกนิดหน่อย ถึงเวลามีคนเข้าไปดูเยอะ ๆ ก็ได้เงินจาก YouTube แล้ว" หากินง่ายดีนะ..! แต่ที่ที่งก็คือ เขาไปปฏิบัติจริง ๆ ส่วนบ้านเราทำแบบแก้บน ไม่ถึงเวลาก็ไม่มา