[เถรี]

ตรงจุดนี้ต้องไปถามไอ้ตัวเล็ก เวลารวบรวมเงินในกระทู้ต่าง ๆ ที่ญาติโยมร่วมบุญกับวัดท่าขนุนมา เพื่อเอามาส่ง ปรากฏการณ์ชัดเจนที่สุดครั้งหนึ่ง ก็คือตอนที่จะซื้อทองคำเพื่อหล่อพระพุทธรูป ซึ่งต้องใช้หลายสิบล้านบาท เบิกเงินจนหมดทุกบัญชีแล้วก็ยังขาดอยู่อีกประมาณ ๑ ล้านบาท

เมื่อไล่นับ ไล่สำรวจ ตรวจสอบเสร็จสรรพเรียบร้อย ลงบัญชีแน่นอนแล้ว อยู่ ๆ ก็มีเงิน ๑ มัดกองอยู่ตรงหน้า ๑ ล้านบาทถ้วน ๆ..! ทุกคนนั่งกุมขมับกันหมด เพราะว่านับแน่นอนแล้ว อยู่ ๆ เงินก็งอกขึ้นมาเอง

ทุกครั้งที่กระผม/อาตมภาพนำเงินสังฆทานไปฝากธนาคาร เจ้าหน้าที่นับเมื่อไรก็จะมาแจ้งยอดว่ามีผิด มีเกินเสมอ ครั้งละหลาย ๆ พันบาท แล้วบางทีก็ถามว่า "ใครช่วยหลวงพ่อนับเงิน ?" ซึ่งตรงจุดนี้กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่นั่งยิ้มอย่างเดียว ไม่รู้จะบอกอย่างไร เพราะว่าตัวเองก็นับกับเขาด้วย ดังนั้น...รายจ่ายตรงจุดนี้ที่ทุกคนคิดว่าเป็นจำนวนมากมายมหาศาล ในความรู้สึกของกระผม/อาตมภาพจึงไม่มีอะไรให้ต้องหนักใจเลย

เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเราและญาติโยมที่ฟังอยู่ว่า ในสถานการณ์ที่ประเทศชาติก็ดี โลกของเราก็ดี เดือดร้อนด้วยข้าวของแพง จากการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ และภาวะสงคราม

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเอาใจใส่ในการภาวนาพระคาถาเงินล้าน ไม่ต้องทุ่มเทถึงขนาดกระผม/อาตมภาพเคยทำก็ได้ แต่ว่าให้ทำอย่างจริงจังและสม่ำเสมอ ลองดูว่าภายในระยะเวลาที่ท่านทำ ถ้าหากว่าสม่ำเสมอจริงจังแล้ว ๒ เดือนผ่านไป จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ?

จึงขอฝากเอาไว้ให้พระภิกษุสามเณรของเรา และญาติโยมทั้งหลายได้ลองนำไปปฏิบัติดูแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๒๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)