[เถรี]

โดยเฉพาะในงานต่าง ๆ ถ้าหากว่าต้องขึ้นเจริญพระพุทธมนต์ หลายครั้งที่ท่านอายุกาลพรรษามากที่สุดในที่นั้น แต่ท่านก็ไม่ยอมขึ้นนั่งหัวแถว จะไล่ให้กระผม/อาตมภาพหรือคนอื่นขึ้นนั่งหัวแถวเสมอ จนพวกกระผม/อาตมภาพต้องทักท้วงว่า "ถ้าหลวงพ่อไม่ยอมนั่งหัว พวกผมก็ไม่กล้าขึ้นอาสนะหรอกครับ" ท่านถึงได้ยอมขึ้นอาสนะในฐานะของประธานสงฆ์เจริญพระพุทธมนต์

ตรงจุดนี้เป็นสิ่งที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่า นอกจากความเมตตากรุณาที่มีเต็มหัวจิตหัวใจแล้ว หลวงพ่อจำนงค์ท่านยังไม่ได้มีความถือเนื้อถือตัว ไม่ได้ถือว่าตนเองมีอาวุโสมาก อายุมาก พรรษามากเลยแม้แต่น้อย ท่านคิดอยู่เสมอว่าท่านเป็นผู้น้อย ถ้าไม่ใช่บุคคลซึ่งละสักกายทิฎฐิ หรือตัวกูของกูได้แล้ว ตรงจุดนี้จะไม่สามารถทำได้อย่างแท้จริง

ฉายาของหลวงพ่อจำนงค์คือ คุณงฺโค องค์แห่งคุณความดี ดังนั้น...ถ้าหากว่าคนที่ไม่เคยชินกับภาษาบาลี ก็จะสงสัยว่ามีการเขียนผิดแน่แล้ว แบบเดียวกับพรรคพวกเพื่อนฝูง ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์รุ่นเดียวกัน ก็คือพระครูคชเขตบุรารักษ์ (คมสัน) รองเจ้าคณะอำเภอด่านช้าง ฉายาของท่านคือ คุเณสโน แปลว่า ผู้แสวงหาคุณ ถ้าหากว่าตรงจุดนี้ คนเราที่ไม่ใช่ "เซียน" บาลีจริง ๆ ก็มักจะคิดว่าเขียนผิดอีกแล้วเหมือนกัน

ฉายาของพระที่เป็นภาษาบาลีนั้น เป็นเรื่องที่ต้องบอกว่า ถ้าไม่ใช่เชี่ยวชาญชำนาญบาลีจริง ๆ ก็จะงมหาคำที่ถูกต้องไม่เจอเหมือนกับกระผม/อาตมภาพนี่เอง ถ้าหากว่างมเจอก็สามารถที่จะแปลได้ และรู้ด้วยว่าผู้ที่ท่านตั้งฉายาให้นั้นเป็น "เซียน" บาลีขนาดไหน

หลวงพ่อจำนงค์ท่านจึงเป็นพระเถระที่ประกอบไปด้วยคุณงามความดี ทั้งภายนอกและภายใน สมควรแก่การเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่ง ตรงจุดนี้ต้องแสดงความยินดีกับบรรดาท่านทั้งหลายที่อยู่อาศัยภายในบริเวณใกล้เคียงนั้น ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านเจ็ดริ้ว ชาวบ้านท่าไม้ ชาวบ้านท่ากระบือ ชาวบ้านหนองนกไข่ เพราะว่าท่านทั้งหลายเหล่านั้นมีพระเถระที่ประกอบไปด้วยสีลาจารวัตรอันงดงามเป็นอย่างยิ่ง สามารถที่จะไปทำบุญได้โดยสะดวก

เมื่อถึงเวลา ท่านทั้งหลายถ้าหากว่าว่างเว้นจากภารกิจต่าง ๆ ก็ดี หรือว่าต้องการที่จะแสวงหาบุญกุศลใส่ตัวก็ตาม สามารถที่จะเดินทางไปกราบหลวงพ่อจำนงค์ (พระครูสิริสาครธรรม) ได้ที่วัดท่ากระบือ จังหวัดสมุทรสาคร ท่านเป็นพระเถระที่กระผม/อาตมภาพยินดีแนะนำ และยินดีรับรองว่าท่านเป็น "พระสุปฏิปันโน" ซึ่งควรที่จะเป็นบุญเขตแก่ท่านทั้งหลายอย่างแท้จริง

วันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายที่ฟังอยู่แต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)