[เถรี]

สำหรับสามเณรทั้งหลายได้โปรดทราบ การซักซ้อมท่องคำอาราธนาศีล อาราธนาธรรม อาราธนาพระปริตร และการปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะ ก่อนสึกต้องว่าคนเดียวได้ ไม่ใช่ว่าพร้อม ๆ กันทั้งหมดแล้วว่าได้ ไอ้การว่าพร้อม ๆ กันทั้งหมดแล้วได้ ก็เหมือนกับนักเรียนสมัยนี้ บางคนเรียนชั้น ป.๖ แล้ว ศึกษานิเทศก์ไปตรวจสอบความรู้ ชี้ตัวหนังสือไม่ได้แม้แต่ตัวเดียว อ่านไม่ออกแม้แต่ตัวเดียว แต่เวลาให้ท่องพร้อมเพื่อน ท่องได้ทุกครั้ง เพราะฉะนั้น...ถ้าหากว่าพี่เลี้ยงมีเวลาก็จับซ้อมท่องเดี่ยวไปก่อน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็จะเหมือนกับปีที่แล้ว ที่ต้องร้องไห้เพราะไม่ได้สึก..!

ส่วนสามเณรต้นน้ำก็คงหายห้าวไปแล้ว ที่จะขอบวชตลอดชีวิต เพราะจนป่านนี้ก็ยังร้องไห้คิดถึงบ้านอยู่ จะได้รู้ว่าการบวชไม่ใช่เรื่องง่าย สิ่งหนึ่งประการใดที่เห็นคนอื่นทำได้แล้วอย่าคิดว่าง่าย ที่เขาทำแล้วเราเห็นว่าง่ายนั่นเขายากมาเยอะแล้ว

แบบเดียวกับที่พระพาหิยทารุจีริยเถระ พระพุทธเจ้าเทศน์สั้น ๆ ประโยคเดียวเป็นพระอรหันต์เลย ทุกคนก็ว่าท่านบรรลุง่าย แต่ไม่ได้ดูว่าชาติก่อนท่านถึงขนาดอดตาย เพราะว่าปฏิบัติเท่าไรก็ไม่ได้อภิญญาสมาบัติ ก็เลยยอมอดตาย

ดังนั้น...เรื่องที่คนอื่นทำแล้วง่าย ไม่แน่ว่าจะง่ายสำหรับเรา ต้องใช้ความเพียร ใช้ความอดทนมากกว่าปกติ ถ้าใจสู้จริง ๆ ถึงจะรอดได้ ไม่ใช่คิดว่าเราจะทำแล้วก็ทำ ถ้าหากว่าง่ายแบบนั้นเขาบวชกันหมดประเทศแล้ว

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)