[สุธรรม]

ถาม : ท่านมีความเห็นว่า การให้ทานโดยที่บุคคลมีศรัทธาเลื่อมใส คิดจะให้ทาน ไร้เจตนาหวังสิ่งตอบแทน มีปัญญาตรึกตรองด้วยตน (จาคเจตนาทาน) เป็นอย่างไร ?
ตอบ : เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด ก่อให้เกิดประโยชน์ส่วนตน (อัตตัตถประโยชน์) คือ ได้ตัดความโลภ ความตระหนี่ถี่เหนียวในจิตใจของตน ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อผู้อื่น (ปรัตถประโยชน์) ที่ได้รับทรัพย์สินสิ่งของไปบรรเทาความเดือดร้อนของตนหรือครอบครัวของตน และก่อให้เกิดประโยชน์ทั้งสองฝ่าย (อุภยัตถประโยชน์) สร้างสรรค์สังคมแห่งความพึ่งพาอาศัยแบ่งปันกันเอง แต่..การให้ทานโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก อย่างน้อยคนเราก็ต้องการคำชมจากผู้อื่น ต้องการให้ผู้อื่นเห็นว่าเราเป็นคนดี น้อยคนที่จะให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนจริง ๆ