[เถรี]

พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่า "เมื่อเช้าเพิ่งจะคุยโยม โยมเขาสร้างพระจากแก้วจริง ๆ ในลักษณะที่หลอมซิลิก้าเป็นแก้ว เทคโนโลยีพวกนี้ถ้าทุนไม่ถึงจริง ๆ ทำไปก็ขาดทุน

แล้วก็พูดไปถึงบรรดาโลหะศาสตร์ต่าง ๆ ของคนโบราณ ยกตัวอย่างไปถึงปืนใหญ่หน้ากระทรวงกลาโหม ตากแดดตากฝนเป็นร้อย ๆ ปีแล้วก็ยังไม่เห็นมีสนิมกิน สมัยนี้ต่อให้เป็นสเตนเลส ไปตากแดดตากฝนแบบนั้น สนิมขึ้นไปแล้ว"

ถาม : ไหนว่ามีวิชาโลหะศาสตร์ แล้วแยกธาตุได้
ตอบ : แยกได้ แต่ของปืนหน้ากระทรวงนี่แยกไม่ออก แยกไม่ออกเพราะไม่สามารถจะแบ่งส่วนออกมาได้ เอาเครื่องไปเจียรนัยเห็นไฟแลบออกมา นึกว่าเจียรเข้า..เปล่าหรอก เครื่องสึกเอง..! เจียรไม่เข้าแล้วจะเอาไปแยกได้อย่างไร ? คงต้องเอาไปหลอมใหม่ทั้งกระบอก ที่บางระจันเขาหลอมปืนกันเองแล้วแตก เพราะว่าไม่ได้สูตร

ถาม : ไม่ได้สูตรที่แท้จริง ?
ตอบ : พูดง่าย ๆ ว่า ถึงมีสูตรที่แท้จริง แต่ก็คงหาวัสดุได้ไม่ครบ เพราะรีบ ๆ ร้อน ๆ จะเอาไว้สู้กับพม่า

สมัยรัชกาลที่ ๕ ญี่ปุ่นต้องมาขอความรู้เรื่องหล่อปืนจากไทย แปลว่าตอนนั้นเทคโนโลยีของไทยสูงกว่า แต่ตอนนี้เราตามหลังญี่ปุ่นอยู่ ๒๐ - ๓๐ ปี แสดงว่าพัฒนาประเทศแล้วกลับถอยหลังไปเรื่อย