[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๘ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพไม่อยู่เสียหลายวัน มีเรื่องที่น่าพูดถึงซึ่งเกิดขึ้นมาหลายวันแล้ว แต่เพิ่งจะมีโอกาสนำมาบอกกล่าว ก็คือเรื่องราวที่วัดหนองบัว เมืองจะอีน ประเทศพม่า ที่กระผม/อาตมภาพไปบูรณะเอาไว้ แล้วตอนหลังครูบาน้อย อดีตเจ้าอาวาส ท่านก็สึกหาลาเพศไป พร้อมกับขนเอาเงินทองที่กระผม/อาตมภาพให้ไปสร้างวัด เอาไปค้าขายตามที่ตัวเองต้องการ แล้วก็ขาดทุนหมดเนื้อหมดตัวกลับมา..!

ในช่วงที่ท่านสึกหาลาเพศไป กระผม/อาตมภาพได้ส่งพระครูน้อย (พระครูสังฆรักษ์วิฑูรย์ จนฺทวํโส ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดท่าขนุน) ซึ่งเป็นคนบ้านหนองบัว ไปเป็นเจ้าอาวาสแทน

หลังจากที่ครูบาน้อย อดีตเจ้าอาวาส ไปค้าขายจนหมดเนื้อหมดตัวกลับมา ก็กลับมาบวชใหม่ ซึ่งความจริง ตรงนี้ถ้าเป็นกระผม/อาตมภาพเองก็จะไม่บวชให้ เพราะว่าตอนที่ท่านไปนั้น ก็น่าจะต้องอาบัติขาดความเป็นพระไปแล้ว เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะว่าช่วงปีกว่า ก่อนที่จะมีการฉลองวัดหนองบัว ท่านไม่ส่งบัญชีรายรับรายจ่ายประจำเดือนให้ กระผม/อาตมภาพทวงถามทีไร ท่านก็บอกว่า มัวแต่ยุ่งกับงานก่อสร้างแล้วไม่มีเวลาทำ แต่ก็บอกว่ามีความจำเป็นต้องจ่ายค่าแรงเท่านั้น ค่าวัสดุเท่านี้ แล้วขอเบิกเงินไปเรื่อย จนกระทั่งหลังงานฉลองวัด ซึ่งเบิกเงินก้อนสุดท้ายไปเพื่อฉลองวัดล้านกว่าบาท หลังจากนั้นท่านก็สึกหาลาเพศไป

ทางด้านชาวบ้านก็ส่งข่าวมาว่าที่ท่านต้องสึกหาลาเพศไป เป็นเพราะโดนชาวบ้านกดดัน เนื่องจากว่าไปยืมทองคำชาวบ้านเอาไว้ ๑๐ กว่าบาท โดยอ้างว่าเพื่อนำมาใช้จ่ายในเรื่องการก่อสร้างวัด เพราะว่ากระผม/อาตมภาพหาเงินให้ไม่ทัน แล้วก็ยังไปปล่อยข่าวเรื่องที่กระผม/อาตมภาพได้แก้วอินทนิลมาว่า กระผม/อาตมภาพไปโกงเอามรกตของชาวบ้านไปทั้งก้อน..! จึงไม่กล้าเดินทางไปวัดหนองบัวอีก ทั้งที่กระผม/อาตมภาพไม่ไปเพราะถือว่าหมดหน้าที่ซึ่งครูบาอาจารย์มอบหมายให้แล้ว

บรรดาเจ้าคณะปกครองทางด้านนั้น ไม่ว่าจะเป็นท่านอาจารย์ใหญ่ธัมมะเสนะ ครูบาญาณ ก็เดินทางมาที่วัดตองไว ด่านเจดีย์สามองค์ เพื่อขอทราบความจริงตรงนี้ กระผม/อาตมภาพจึงได้หอบเอาบัญชีรายจ่ายทั้งหมดข้ามไปเรียนถวายท่าน กางบัญชีให้ดูว่าแต่ละเดือน ๆ จ่ายไปเท่าไร

ดังนั้น...ข้ออ้างที่ท่านบอกว่ากระผมไปโกงทองคำของชาวบ้าน ซึ่งมีจำนวนน้อยนิดมากเมื่อเปรียบกับเงิน ๑๐ กว่าล้านบาทที่จ่ายไป จึงถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผล เมื่อบรรดาพระผู้ใหญ่ทราบความจริงก็หูตาสว่าง จึงขอพระจากวัดท่าขนุนซึ่งเป็นเชื้อสายบ้านหนองบัวก็คือพระครูน้อย ไปเป็นเจ้าอาวาสที่นั่น