[รุ้งทรงกลด]

การที่อ่านหนังสือธรรมะแล้วเกิดซึ้งใจจนน้ำตาไหล เท่าที่ดู
ก่อนที่จะเกิดความซึ้งใจ ได้อ่านไปเจอสิ่งที่สะดุดใจเราพอดี ว่าเรื่องแบบนี้รู้สึกคุ้นเคย
จนกระทั่งจิตเกิดรวมตัวขึ้นมาจากภายใน จนทำให้น้ำตาไหล บางทีก็ร้องไห้จนมือไม้สั่นไปเอง

แล้วถ้าเราจะใช้วิธีนี้มาฝึกกสิณ เช่น กสิณสีเขียว
เราจะทำอย่างไรเพื่อให้ดูแผ่นกสิณแล้วเกิดความรู้สึกซึ้งใจขึ้นมาจากภายใน
จนกระทั่งเกิดปีติขึ้นมาได้แบบเดียวกับที่อ่านหนังสือครับ