[เถรี]

ดังนั้น...ตรงจุดนี้ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายช่วยเหลือ ไม่ว่าจะไปช่วยหยิบ ช่วยจับ ศึกษางานเพื่อเตรียมที่จะทำให้เป็น ถ้าหากว่าปัญหาเกิดขึ้น โดยที่บุคคลผู้ชำนาญการไม่อยู่ ขณะเดียวกัน ท่านไหนไม่เป็น ไม่ไหว ก็สนับสนุนด้านอื่น หาน้ำหาท่า หากาแฟไปให้บ้าง หรือไม่ก็อย่างของท่านโจ้ (พระปฏิวัต ฐิตเมโธ) กับ คณะบุญเพื่อพระนิพพาน ที่เหมาซื้อเครื่องมือถวายท่านน้อยไปหลายหมื่นบาท

เราต้องเข้าใจว่าเรื่องของวัดคือองค์กร เหมือนอย่างกับเครื่องจักรกลที่ประกอบไปด้วยฟันเฟืองเล็ก ๆ น้อย ๆ มากมาย ถ้าหากว่าไม่สนับสนุนกัน คนอื่นก็ต้องลำบาก เพราะว่าต้องลากเฟืองอันนั้นไป แล้วถ้ายิ่งไปขัดกัน ก็ยิ่งบรรลัยเลย เพราะว่างานจะไปต่อไม่ได้

ตรงจุดนี้เป็นการวัดอย่างชัดเจนว่า เราปฏิบัติธรรมแล้วได้ผลหรือไม่ เหตุเพราะว่าถ้าเราปฏิบัติธรรมแล้วได้ผล เราต้องรู้จักเสียสละเพื่อส่วนรวม ต้องไม่เห็นแก่ตัว ต้องรู้จักช่วยเหลือทำประโยชน์แก่ผู้อื่น สิ่งที่ผมพูดมานี่เป็นหลักธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสเอาไว้ทั้งนั้น เพียงแต่ว่าพระองค์ท่านตรัสไว้เป็นภาษาบาลี อย่างเช่นว่า อัตถจริยา ทำประโยชน์แก่ผู้อื่น เป็นต้น

แต่คราวนี้พวกเราเองฝึกปฏิบัติธรรมมา ถ้าไม่สามารถที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ ก็ถือว่ายังห่างไกลจากความดี เพราะว่าเรื่องของธรรมะนั้น ไม่ใช่แค่เห็น ไม่ใช่แค่รู้ แต่ต้องหยิบฉวยเอามาเป็นของเรา แล้วก็นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้จริง ๆ