จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม ถ้าเผลอสติไปคิดถึงเรื่องอื่น เมื่อรู้ตัวก็ให้รีบดึงกลับมาที่ลมหายใจเข้าออกเสียใหม่ ตามดูตามรู้ลมเข้าไปจนสุด ตามดูตามรู้ลมออกมาจนสุด หน้าที่เรามีแค่นี้ เรื่องอื่น ๆ วางทิ้งให้หมด
ช่วงเช้าเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดสำหรับนักปฏิบัติกรรมฐาน สภาพจิตที่ฟุ้งซ่านเริ่มสงบจากการที่ได้นอนหลับ ต้องรีบฉวยโอกาสกอบโกยความดีเข้ามาในใจของเราให้มากที่สุด ไม่เช่นนั้น ถ้าปล่อยให้ความชั่วเข้ามาแทรกได้ เราก็จะฟุ้งซ่านไปทั้งวัน
หายใจเข้า... ผ่านจมูก ผ่านอก ไปสุดที่ท้อง
หายใจออก...จากท้อง ผ่านอก มาสุดที่ปลายจมูก
หายใจเข้า... ตามดูเข้าไปจนสุด
หายใจออก... ตามดูออกมาจนสุด
หายใจเข้า... จมูก อก ท้อง
หายใจออก... ท้อง อก จมูก
|