ถาม : เวลาหนูนั่งทำสมาธิ สมาธิที่ถึงฌานสี่ มันแห้ง ๆ ทื่อ ๆ เหมือนเป็นซากไม้ แต่เมื่อไรที่เราใส่เมตตาไป กลับรู้สึกว่ามันชุ่มชื่น ไม่ตายด้าน
ตอบ : ที่สอนให้แผ่เมตตาก็ตรงนี้แหละ ส่วนหนึ่งก็เพื่อหล่อเลี้ยงกำลังใจของเราให้ชุ่มชื่นเบิกบาน ไม่อย่างนั้นแล้วก็จะเป็นอุเบกขาแข็งทื่อไปเฉย ๆ
ถาม : แล้วอุเบกขาแข็งทื่อเฉย ๆ เป็นคนละอุเบกขากับในบารมีสิบหรือเปล่า ?
ตอบ : อยู่ที่ว่าเราทำในระดับไหน ถ้าคล่องตัวจริง ๆ ก็จะมีอุเบกขาในเมตตา อุเบกขาในกรุณา ฯลฯ
ถาม : แล้วหนูยังสงสัยเล็กน้อยว่า สมาธิที่ทื่อ หนูมั่นใจว่าเป็นในระดับฌานสี่ แต่พอมาใส่เมตตาเข้าไป เป็นสมาธิที่อยู่ในเมตตา ก็รู้สึกชุ่มชื่น เย็น ๆ จะลื่น
ตอบ : เอาอย่างนี้ นึกถึงรถก็แล้วกัน ถ้าไม่มีน้ำมันเครื่อง เครื่องก็ฝืด ใส่น้ำมันเครื่องลงไป เครื่องก็ลื่น แต่ว่าก็วิ่งเท่าเดิม เพียงแต่ความคล่องตัวมีมากกว่า
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 14-05-2013 เมื่อ 03:08
|