[เถรี]

ถาม : เวลาหนูนั่งทำสมาธิ สมาธิที่ถึงฌานสี่ มันแห้ง ๆ ทื่อ ๆ เหมือนเป็นซากไม้ แต่เมื่อไรที่เราใส่เมตตาไป กลับรู้สึกว่ามันชุ่มชื่น ไม่ตายด้าน
ตอบ : ที่สอนให้แผ่เมตตาก็ตรงนี้แหละ ส่วนหนึ่งก็เพื่อหล่อเลี้ยงกำลังใจของเราให้ชุ่มชื่นเบิกบาน ไม่อย่างนั้นแล้วก็จะเป็นอุเบกขาแข็งทื่อไปเฉย ๆ

ถาม : แล้วอุเบกขาแข็งทื่อเฉย ๆ เป็นคนละอุเบกขากับในบารมีสิบหรือเปล่า ?
ตอบ : อยู่ที่ว่าเราทำในระดับไหน ถ้าคล่องตัวจริง ๆ ก็จะมีอุเบกขาในเมตตา อุเบกขาในกรุณา ฯลฯ

ถาม : แล้วหนูยังสงสัยเล็กน้อยว่า สมาธิที่ทื่อ หนูมั่นใจว่าเป็นในระดับฌานสี่ แต่พอมาใส่เมตตาเข้าไป เป็นสมาธิที่อยู่ในเมตตา ก็รู้สึกชุ่มชื่น เย็น ๆ จะลื่น
ตอบ : เอาอย่างนี้ นึกถึงรถก็แล้วกัน ถ้าไม่มีน้ำมันเครื่อง เครื่องก็ฝืด ใส่น้ำมันเครื่องลงไป เครื่องก็ลื่น แต่ว่าก็วิ่งเท่าเดิม เพียงแต่ความคล่องตัวมีมากกว่า