[สุธรรม]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ แสงทองรุ้งงาม

แบบนี้ปกติไหมครับ สังเกตตัวเองมาว่า จิตมันชอบเปลี่ยนบทภาวนาหลายบท เช่น ภาวนาคาถาเงินล้านไปสักชั่วโมงหนึ่ง แล้วมันจะรู้สึกเต็ม ถ้าสวดต่อจะ แน่น และ ตึง ใจมันก็เลยอยากจะไปสวดบทพระมหาจักรพรรดิต่อ หรือ บางทีมันก็จะเอาบท อิติสุขโต หรือ นะโมโพธิสัตโต กับอีกหลายบทที่เคยจดจำมาภาวนา เพราะเคยลองขืนใจให้ภาวนาบทเดียว เช่น พุทโธ ตลอดเจ็ดวัน ผลปรากฏว่า กลายเป็นเครียดมาก รู้สึกว่าจิตมันจะต้องเลือกเปลี่ยนบท เพื่อแก้อารมณ์ใจในขณะนั้น มันถึงจะสบายใจ คือรู้สึกว่าจิตมันสามารถรับกระแสพลังงานของบทแต่ละบทได้ด้วยครับ ขอคำแนะนำหลวงพ่อครับ