[เถรี]

ในเมื่อไม่ได้กล่าวถึงเรื่องของการเรียนแบบสมัยนี้ เราก็ต้องมาพิจารณาว่า สิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงอนุญาตไว้ แปลว่าไม่สมควร แต่เมื่อเราพิจารณาแล้วว่าการที่เราศึกษาเล่าเรียน เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจในพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง ช่วยส่งเสริมให้เราสามารถเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้ดียิ่งขึ้น และขณะเดียวกัน ถ้าหากว่าท่านที่เป็นพระสังฆาธิการ ตั้งแต่ผู้ช่วยเจ้าอาวาส รองเจ้าอาวาส เจ้าอาวาสขึ้นไป ศึกษาแล้วก็สามารถที่จะนำไปบริหารกิจการคณะสงฆ์ได้ดียิ่งขึ้น

เมื่อพิจารณาแล้วว่า เป็นการส่งเสริมให้เกิดความดีความงามขึ้นในพระพุทธศาสนา ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่สมควร ดังนั้น...สิ่งใดที่ไม่สมควร แต่พิจารณาแล้วว่าสมควร สิ่งนั้นย่อมสมควรครับ

ผมจะหยุดเอาไว้แค่นี้ เพราะว่าถ้าหากว่ายกตัวอย่างครบ ๔ ข้อก็จะนานเกินไป เพียงแต่ว่าหลวงพ่อที่ท่านใช้สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าในการบิณฑบาต ถ้าในความคิดของผมเอง เห็นว่าไม่น่าจะผิด เพราะว่าท่านไปโดยเรียบร้อย ยืนตัวตรง ไปอย่างเท่..หล่อมาก ไม่ได้มีอากัปกิริยาอะไรที่อยู่ในลักษณะเสียสมณสารูปเลย ยกเว้นอย่างเดียวว่าไปโดยวิชชามัยฤทธิ์ครับ ไม่ได้ไปโดยอิทธิฤทธิ์ วิชชามัยฤทธิ์ก็คือฤทธิ์ที่สร้างเสริมขึ้นมาจากวิชาความรู้

ถ้าหากว่านิสิตท่านใดมีความเห็น ตลอดจนกระทั่งข้อคิดที่ต่างจากตรงนี้ เปิดไมค์ฯ ขอแสดงความเห็นได้นะครับ..เชิญครับ ผมพิจารณาแล้วว่าไม่ผิด เพราะว่าในเรื่องของพระเรา มีอยู่ส่วนหนึ่งที่เรียกว่า โลกวัชชะ ใช่ไหมครับ ? โลกติเตียน แต่คราวนี้ญาติโยมทั้งหมดเห็นด้วยครับ นักข่าวไปสัมภาษณ์กี่คน ตั้งแต่หัวถนนยันท้ายถนน ๖ กิโลเมตร ทุกคนเห็นด้วยทั้งหมด

ในเรื่องของพระพุทธศาสนาของเรา ผมขอเรียนถวายทุกท่านว่า เราต้องตัดสินกันด้วยพระธรรมวินัยก่อน ลำดับต่อไปค่อยให้ความสำคัญกับกฎหมายบ้านเมือง แล้วท้ายสุดถึงจะเป็นจารีตประเพณี คราวนี้ผมพิจารณาดูแล้ว ในเรื่องของพระธรรมวินัย ท่านไม่ผิด กฎหมายบ้านเมืองก็ไม่ได้ห้ามเอาไว้ครับ ก็เหลือแต่จารีตประเพณีว่า ค่านิยมในท้องถิ่นนั้น ๆ จะอนุญาตหรือไม่

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายเคยไปภาคเหนือนะครับ ผมคาดว่าน่าจะได้ไปกันมาก แต่จะไปอยู่กันอย่างชนิดที่เรียกว่า เพื่อที่จะศึกษาท้องถิ่นเขาจริง ๆ อย่างผม อาจจะน้อยนิดหนึ่ง ภาคเหนือของเรา ถ้าจะบวชลูก เขาจะถามว่า "จะกินมื้อเดียว หรือจะกินสองมื้อ หรือจะกินสามมื้อ ?" ถ้าจะกินมื้อเดียว ก็ส่งไปบวชสายวัดป่า ถ้ากินสองมื้อ ก็ส่งไปบวชสายวัดเมืองทั่วไป ถ้ากินสามมื้อ วัดทั้งหลายที่เป็นอย่างนี้มีมากต่อมากด้วยกันครับ ชาวบ้านไม่ได้ติเตียนนะครับ ชาวบ้านชอบด้วย เขาเชื่อว่า "ถวายอาหารตอนพระเณรกำลังหิว ได้บุญมาก" ครับ..!

จารีตประเพณีตรงนี้ของเขา ความจริงจะว่าไปแล้วก็สืบเนื่องมาจากฝั่งพม่า ภาคเหนือของเราโดยเฉพาะเชียงใหม่ ลำปาง พม่าปกครองอยู่ ๖๐ ปีเห็นจะได้นะครับ ก็เลยเอาพระธรรมวินัยแบบพม่ามาใช้กับบ้านเรา พระธรรมวินัยแบบพม่าตีความพระธรรมวินัยเสมอกัน แต่บ้านเราตีความลักลั่นกันครับ ท่านทั้งหลายได้ยินแล้วอย่าตกใจนะครับ ผมไม่ได้คัดค้านพระธรรมวินัยของบ้านเรา