[เถรี]

ดังนั้น..องค์สมเด็จพระภควันต์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น พระองค์ท่านเป็นสัพพัญญู องค์สมเด็จพระบรมครูจึงได้ประทานหลักในการพิจารณาพระวินัยเอาไว้อย่างชัดเจน ในเมื่อญาติโยมสงสัยขึ้นมาว่า สิ่งหนึ่งสิ่งใดจะผิดหรือไม่ ก็ควรที่จะสอบถาม เพื่อที่ท่านทั้งหลายจะได้ชี้แจงให้ชัดเจน

อย่างเช่น เมื่ออาทิตย์ก่อนมีหลวงพ่อรูปหนึ่งใช้รถสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าออกบิณฑบาตที่จังหวัดอ่างทอง แล้วสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดอ่างทอง สั่งห้ามไม่ให้หลวงพ่อท่านใช้ อาตมภาพพิจารณาแล้วว่าใช้ได้ เพราะว่าไม่ได้เสียสมณสารูปอะไร ท่านแค่ยืนนิ่ง ๆ อยู่บนรถ แล้วก็กดให้ไฟฟ้าทำงานพารถนั้นไป เมื่อถึงสถานที่ที่โยมรอใส่บาตร ก็หยุดรถ ถอดรองเท้า ลงมารับบาตร อวยชัยให้พรญาติโยมเสร็จ ก็สวมรองเท้ากลับขึ้นไป กดระบบให้รถทำงานไปต่อ

แล้วหลวงพ่อท่านต้องบิณฑบาตตั้ง ๖ กิโลเมตร ซึ่งถ้าหากว่าใช้การเดินเต็ม ๆ ก็ยังเป็นชั่วโมง นี่ต้องเดินไปแล้วก็หยุดรับบาตรไปด้วย กว่าจะไปถึงปลายทางก็ต้องรอกันนานมาก ถ้าญาติโยมที่มีศรัทธาจะใส่บาตรเกิดต้องรอกันเป็นชั่วโมง หากมีงานเร่งด่วนก็รออยู่ตรงหน้า ก็จะทำให้เขาเสียประโยชน์ไปได้

เมื่อพิจารณาแล้วว่าพระพุทธเจ้าท่านไม่ได้อนุญาตเอาไว้ แต่ญาติโยมทั้งหลายทุกคนที่นักข่าวไปสัมภาษณ์ล้วนแล้วแต่เห็นด้วย ไม่มีใครตำหนิติเตียนเลย ดังนั้น..เรื่องนี้ก็เป็นเรี่องที่ควรจะใช้ได้ แต่สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดอ่างทองทำเกินหน้าที่ เพราะว่าหน้าที่ของตนก็คือสนับสนุนการทำงานของพระภิกษุสงฆ์ ช่วยอำนวยความสะดวกในด้านต่าง ๆ ไม่ใช่มีหน้าที่ออกคำสั่งห้ามพระภิกษุสงฆ์

การกระทำของพระภิกษุสงฆ์นั้น เขาตัดสินกันด้วยพระธรรมวินัย เมื่อพระธรรมวินัยเป็นใหญ่แล้ว ไม่สามารถตัดสินให้ชัดเจนได้ ก็ยังมีกฎหมายบ้านเมืองรองรับ มีจารีตประเพณีรองรับ ถ้าตัดสินกันครบ ๓ สถานแล้ว ถึงจะชัดเจนว่าถูกหรือผิด ไม่ใช่นักข่าวเอาภาพมาลง ตัวเองกลัวว่าเจ้านายจะตำหนิ ก็ไปออกคำสั่งห้ามพระ โดยที่ไม่ได้รู้เรื่องของพระธรรมวินัยเลย เป็นต้น