[เถรี]

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การจำพรรษาจึงมีอานิสงส์มาก แต่..ถึงแม้ว่าจะต้องอยู่ประจำในที่หนึ่งที่ใดก็ตาม ถ้าหากว่าพ่อป่วย แม่ป่วย อุปัชฌาย์อาจารย์ป่วย เพื่อนสหธรรมิกที่อยู่ต่างวัดจะสึก หรือว่าวัดพัง ต้องไปหาทัพพสัมภาระมาซ่อมวัด องค์สมเด็จพระภควันต์ก็ยังทรงมีพระบรมพุทธานุญาตให้ไปได้ในระหว่างจำพรรษา แต่ต้องไม่เกิน ๗ วัน เรียกว่า อนุญาตินิวาสสัตตาหกรณียะ คือเมื่อมีเหตุจำเป็นก็ไปได้ แต่ต้องไม่เกิน ๗ วัน

คราวนี้เหตุจำเป็นนั้นก็ระบุชัดเอาไว้แล้วว่าพ่อป่วย แม่ป่วย ไปเพื่อรักษาพยาบาลได้ พระอุปัชฌาย์อาจารย์ป่วย ไปเพื่อรักษาพยาบาลได้ เพื่อนต่างวัดกระสันจะสึก ไปเพื่อช่วยห้ามปรามได้ วัดพัง..ไปหาทัพพสัมภาระมาซ่อมวัดได้ ทายกมีจิตศรัทธานิมนต์ ไปเพื่อเจริญศรัทธาได้

แต่ในปัจจุบันนี้มีพระสงฆ์จำนวนมากด้วยกัน ถึงเวลาอยากไปไหนก็ขออนุญาตไปโดยสัตตาหกรณียะ เราต้องพินิจพิจารณาให้ดีว่า อยู่ในขอบเขตที่องค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงมีพระบรมพุทธานุญาตไว้หรือไม่ ? ถ้าหากว่าไม่ได้อยู่ในขอบข่ายนั้น ก็แปลว่าท่านขาดพรรษา..!

คราวนี้ในส่วนของพระภิกษุสงฆ์วัดท่าขนุนนั้น มีจำนวนมากที่ทั้งเรียนบาลี เรียนนักธรรม เรียนปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก ถ้าหากว่ามีเหตุจำเป็นเกี่ยวกับการเรียน ก็ลาไปโดยสัตตาหกรณียะ ตรงจุดนี้นั้นอาตมภาพบอกกล่าวไว้ชัดเจนว่าไปได้ ถามว่าพระพุทธเจ้าไม่ได้อนุญาต ทำไมถึงไปได้ ? ก็เพราะว่าพระองค์ทรงประทานมหาปเทส ๔ คือข้ออ้างใหญ่ ๔ ประการที่ใช้ในการตัดสินพระธรรมวินัยว่าควรจะทำหรือไม่ควรทำ ซึ่งประกอบไปด้วยว่า