เก็บตกบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๖๔
ถาม : หนูทำงานที่ ปตท. ค่ะ แล้วน้องที่ทำงานกับหนูเขาไปใกล้ชิดคนป่วยโควิค หนูไม่แน่ใจว่าหนูจะติดโควิคกับเขาไหม ? พอรู้ว่าตัวเองอาจตายก็ได้ ก็เสียใจขึ้นมาค่ะ ถึงจะพยายามบอกตัวเองว่าตายก็ได้ไปพระนิพพาน แต่ก็ยังเสียใจอยู่ที่อาจจะต้องตายและยังกลัวการที่ต้องเผชิญวินาทีสุดท้ายของชีวิตอยู่ดี กลัวทำได้ไม่ดีพอ กลัวทรมานจนพลาดแล้วไม่ได้ไปพระนิพพาน ทำอย่างไรถึงจะเผชิญหน้ากับความตายโดยไม่กลัวได้คะ ?
ตอบ : พิจารณาให้เห็นชัดว่าความตายเป็นธรรมดาของมนุษย์และสัตว์ทุกรูปทุกนาม
ถาม : ทำไมเราถึงไม่ควรเสียใจเมื่อเราต้องตายจากโลกนี้ไป ?
ตอบ : ของเฮงซวยห่วยแตกแบบนี้ยังอยากได้อยู่อีกหรือ !?
ถาม : ถ้าเราคิดถึงภาพพระท่านไม่ได้ จับลมหายใจก็ไม่ได้ แต่ตั้งใจเอาว่าตายแล้วจะไปพระนิพพานอยากไปหาพระพุทธองค์ท่าน แบบนี้จะได้ไปพระนิพพานหรือไม่คะ ?
ตอบ : ถ้ายังห่วง ยังกังวล ก็ไปตามกำลังใจของตน ถ้าทิ้งได้หมดเลยก็ไปพระนิพพาน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
|