[แม่แดง]

๑.สมมติว่ามีคนทำสมาธิถึงระดับฌานได้ เมื่อออกจากฌานลงมาถึงระดับที่คิดได้แล้วอุทิศส่วนกุศลทันที กับยังไม่อุทิศทันที ไปทำธุระจนจิตกลับสู่ความวุ่นวายเหมือนปุถุชนทั่วไปแล้วอุทิศส่วนกุศลโดยเจตนาอุทิศจากครั้งที่สามารถเข้าฌานได้ ท่านที่โมทนาบุญจากทั้งสองกรณีจะได้รับผลต่างกันหรือไม่ครับ

๒.มีพระสุปฏิปันโนองค์หนึ่งเทศน์ว่า พ่อของบ้านหนึ่งตายไป แล้วไปเกิดเป็นคนที่จังหวัดอื่นแต่ไม่สามารถจำชาติก่อนของตนได้ ต่อมาได้กลับมาพบครอบครัวเก่า ได้ช่วยงานครอบครัวนี้ทำตอนสังฆทานอุทิศประจำปีไปให้บรรพบุรุษแล้วรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจตลอดวันตลอดคืนที่ทำบุญไม่ต้องรับประทานอาหาร ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดตามหลักดูเหมือนว่าถ้าเกิดเป็นมนุษย์หรือสัตว์เดรัจฉาน ญาติทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้จะไม่ได้รับ ทำไมกรณีถึงเหมือนได้รับครับ