[เถรี]

"แต่ปรากฏว่าในการเรียนของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มีการกำหนดเอาไว้ว่า ต้องให้นิสิตบำเพ็ญประโยชน์เพื่อสังคม ก็เลยมีการชักชวนนิสิตออกไป ห้องหนึ่งรับผิดชอบเด็ก ๑ คน เป็นโครงการที่สุดยอดมาก โดยเฉพาะตัวกรรมการโครงการท่านหนึ่ง คือ พระครูสุพัฒนกาญจนกิจ เจ้าคณะตำบลดอนขมิ้น เจ้าอาวาสวัดดอนขมิ้น หรือว่าด็อกเตอร์พระครูโก๊ะ กว่าที่ท่านจะเรียนจบปริญญาเอกนี่ยากสาหัส ก็คือเรียนก่อนอาตมา ๒ ปี จบหลังอาตมา ๕ ปี..! บวกเอาเข้าไปก็แล้วกันว่าท่านเรียนกี่ปี ต้องบอกว่าอึดสุด ๆ

อาตมาถามว่า "พี่โก๊ะ..ลงทะเบียนรักษาสถานภาพนิสิตไปกี่รอบ ?" ท่านบอกว่า "ไม่ได้ลงครับ เป็นนโยบายใหม่ของทางมหาวิทยาลัยว่า ถ้าคุณยังมีอารมณ์เรียนอยู่ ก็ปล่อยให้เรียนไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะจบ"

อย่างปริญญาเอก ลงทะเบียนเพื่อรักษาสภาพเทอมละ ๕๐,๐๐๐ บาท ปีหนึ่งก็โดนไปแสนหนึ่ง ถ้าหากว่าเขาเก็บเงิน หลวงพ่อโก๊ะจ่ายอ่วมแน่ เพราะว่า รวม ๆ เวลาตั้งแต่ต้นก็ ๘ ปี ท่านเรียนคณะพุทธศาสตร์ อาตมาเรียนคณะสังคมศาสตร์ แล้วท่านไปทำงานเพื่อสังคม ส่วนอาตมาสอนคนปฏิบัติธรรม สรุปแล้ววิชาที่เรียนมาไม่เกี่ยว ขึ้นอยู่ที่ว่าคุณทำได้ไหม ?"