เรื่องราวในช่วงชีวิตหนึ่งของกระผม ซึ่งถือได้ว่าเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดและกระผมมีความสุขที่สุด นับตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบัน "สุขใดเล่าจะสู้ความสุขในรสพระธรรมคำสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้"
สิ่งละอันพันละน้อยที่กระผมเองเอาตัวเข้าแลกมา มันหลอมรวมเป็นสิ่งที่ใหญ่ขึ้น ๆ ในทุกขณะจิต สว่างขึ้น สงบขึ้น ถึงแม้ว่าวันเวลามันจะหมุนผ่านไปอย่างรวดเร็ว......การดำเนินชีวิตที่มีเป้าหมายสูงสุดคือพระนิพพาน มันคือเส้นทางเอกและกระผมกำลังเดินก้าวต่อไปอย่างมั่นคง
__________________
สักวันหนึ่งสี่ชีวิตจะได้พบซึ่งกันและกันเมื่อทุกอย่างพร้อม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วาโยรัตนะ : 11-01-2010 เมื่อ 07:28
|