ท่านจิตโตอยากเจอท่านเป็นที่สุด
หลวงพี่ครับอยากถามจริง ๆ ว่าอุปสรรคของผมมาจากไหนเยอะแยะ
หลวงพี่เจอหน้าไม่ตอบ.....เดินหนี
ทิ้งเราไว้ประมาณหนึ่งชั่วโมง
รอคนมาสักสิบกว่าคนแล้วพูดง่าย ๆ ขึ้นว่า
อุปสรรคทั้งหมดที่เกิดขึ้น เกิดจากการตำหนิติเตียนที่
ไม่มีเจตนา แต่ไป
ทำลายความดีของคนอื่นเขาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
แล้วที่ตั้งใจล่ะ มันจะรับผลอย่างไร ผมไม่อยากคำนวณเลย คนข้าง ๆ ผมมีคนชอบติเตียนคนอื่นเยอะมาก ผมได้แต่สงสารพวกเขาเท่านั้น เพราะเหตุการณ์ที่เขียนไปทั้งหมด ยังแค่ครึ่งเดียวกับของจริงที่ผมได้รับเท่านั้น
(โดยประมาณ) แล้วไอ้พวกข้อความคอมพิวเตอร์นี่....สยอง
ท่านเน้นคำสีแดงนั้นเด่นชัดมาก ผมพยายามถามด้วยความประหลาดใจ แต่ท่านก็เน้นคำเดิม
ถ้าท่านคิดว่า ท่านเข้าใจธรรมมากกว่าท่านจิตโต
ผมคงไม่มีอะไรบรรยายมากกว่านี้อีกแล้ว
กำลังใจของเต้ยตอนบวช นึกถึงคำพูดหลวงตาวัชรชัยว่า หลวงพ่อฤๅษีท่านเหมือนพญาราชสีห์
ผมถึงแม้จะทรมาน แต่จะพยายามทำตนว่าไม่เจ็บต่อหน้าโยม เพื่อกำลังใจของโยม
ถ้ากำลังใจโยมทรุด จะทำให้ศาสนาเสื่อมเปล่า ๆ ถ้าทิ้งขันธ์ห้าได้คงมีโอกาสไปนิพพานแน่ ๆ