[โยคียุ้ย]

........

๔ พ.ค. ๓๖

น้องหญิงจ๊ะ...

หลวงพี่กลับมาจากการเอาข้าวสาร-อาหารแห้งไปแจกจ่ายให้ชาวบ้านตามแนวชายแดนไทย-พม่า (ส่วนมากเป็นพวกมอญ-ทวาย) ก็ได้รับจ.ม.ของหญิงพอดี…

ประสบการณ์ต่าง ๆ จากการธุดงค์ (ความจริงไปเที่ยวป่ามากกว่า) หลวงพี่บันทึกไว้หมด ถ้ามีเวลาว่างจะให้เขารวบรวมเป็นเล่ม แต่ว่า..เวลามันก็หายากเหลือกำลังเลยล่ะ..

หลวงพี่ชอบบินเดี่ยว หรือไปแค่ ๒-๓ คน เผื่อเวลาวิ่งหนีอะไรจะได้ไม่อายเขา..! จริงจ้ะที่พระธุดงค์ห้ามถอนกลดจนกว่าจะสว่าง มันเป็นตัวสัจจะบารมี ตายเป็นตาย ตายเพื่อธรรมอย่างไรล่ะ..

การทำเกิดใหม่ของหญิง ไม่ทราบว่าตำราเดียวกันกับที่หลวงพี่ศึกษามาหรือเปล่า..? ถ้าใช่ก็ถือว่าเป็นการทำบุญตัดเคราะห์ใหญ่ เพราะ

๑. เรากราบพระพุทธรูป เป็นพุทธานุสติ
๒. เราฟังพระสวด เป็นธรรมานุสติ
๓. เราเห็นพระสงฆ์ เป็นสังฆานุสติ
๔. เราได้สมาทานศีล เป็นศีลานุสติ
๕. เราได้ทำบุญ เป็นจาคานุสติ
๖. เราระลึกถึงความตาย เป็นมรณานุสติ
๗. ขอบารมีพรหม-เทวดาช่วย เป็นเทวตานุสติ

ถ้าเป็นตามนี้ก็เป็นการทำความดีครั้งใหญ่เพื่อตัดเคราะห์กรรม ของหญิงทำแบบไหนล่ะจ๊ะ?

การบน เราทำหรือไม่เรารู้เอง ใครจะมารู้ดีกว่าตัวเราได้ หมอดูทั้งพระฆราวาส บางทีก็พูดส่งเดช กลายเป็นทำให้ญาติโยมเสียกำลังใจ (แบบว่าอยากให้เห็นว่าท่านรู้มาก)

ถ้าหญิงไม่ได้บน การไม่บวชก็ไม่เห็นเป็นไร ถ้าบนไว้ก็ต้องแก้ตามที่บน
เรื่องของธรรมะ เขาตรงไปตรงมาจ้ะ

การบวชชี เราบวชใจ บวชที่บ้านก็ได้ ตั้งใจรักษาศีล ๘ อยู่กับบ้าน ถ้ามีชุดขาวก็แต่งชุดขาว ถ้าไม่มีก็ชุดธรรมดา มีผลเช่นเดียวกับไปอยู่วัดจ้ะ

ทุกคนทางหลวงพี่สบายดีจ้ะ

จากใจจริง
พระเล็ก