[เถรี]

ถาม : เวลาผมกำลังโกรธใครสักคน ความโกรธนั้นมักจะอยู่กับผมนาน ๆ จนเป็นการเพ่งไปที่เรื่องเดียว จนมีอาการแน่น ตึง บนบริเวณใบหน้า เหมือนกับตอนที่ฝึกสมาธิแล้วจิตควบแน่น เพียงแต่ครั้งนี้มีอารมณ์โกรธเป็นตัวนำ จนจิตเกิดการควบแน่นขึ้นมาเอง แบบนี้เรียกว่าเป็นการแผ่ความโกรธใช่ไหมครับ ?
ตอบ : เรียกว่ารักษาความโกรธเอาไว้ไม่ให้เศร้าหมอง..!

ถาม : แล้วการแผ่เมตตานั้น สามารถทำแบบเดียวกันได้ไหมครับ ? เพราะผมลองพยายามแผ่เมตตาให้จิตเป็นสมาธิแล้ว แต่พอจิตเริ่มรวมทีไรมักจะมีอาการแน่นจนไม่อยากจะขยับปาก กลายเป็นคนปากหนัก คล้าย ๆ กับคนกำลังโกรธแต่เก็บความโกรธไว้ ผมเลยสงสัยว่าผมแผ่เมตตาได้ถูกต้องหรือเปล่า ? อยากทราบว่าวิธีการจับอารมณ์เมตตานั้นต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : การแผ่เมตตาเมื่ออารมณ์ใจทรงตัวเต็มที่แล้วก็จะเป็นการทรงสมาธิภาวนาไปเอง