พระอาจารย์กล่าวว่า “มีคนเขาบอกว่า ปล่อยปลาหรือปล่อยสัตว์ชนิดไหนแล้วห้ามกินสัตว์ชนิดนั้นใช่ไหม ? ไม่ได้ห้ามหรอก แต่ห้ามกินสัตว์ตัวนั้น ก็คือตัวที่เราปล่อยนั้นห้ามกิน เพราะเคยมีตัวอย่างว่า นักปกครองระดับสูงของมหาดไทยท่านหนึ่ง อย่าเอ่ยถึงนามท่านเลย ไปเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรี ปล่อยปลานิลลงในสระน้ำหลังจวนผู้ว่าฯ ต่อมาท่านได้เป็นปลัดกระทรวง ปรากฏว่าหลังจากนั้นไม่นานมีการปฏิวัติ ตัวท่านก็ชีวิตล่มสลาย โดนไล่ออกจากตำแหน่งให้ยุ่งไปหมด
พอเกิดความสงสัยไปถามครูบาอาจารย์ของตน ท่านบอกว่าเพราะว่าไปกินปลาที่ตัวเองปล่อย เจ้ากรรมนายเวรเขาก็เลยไม่อโหสิให้ ถามว่าแล้วไปกินได้อย่างไร ? คนรับใช้ในจวนดันแสนรู้ ไปตกปลาในสระมาทำอาหารให้เจ้านายกิน ซึ่งก็คือตัวที่เขาปล่อยไปนั่นแหละ แปลว่าห้ามกินตัวที่ปล่อย ไม่ได้ห้ามกินชนิดที่ปล่อย กินชนิดที่ปล่อยเราก็สร้างเวรสร้างกรรมของเราเอง แต่ถ้าไปกินตัวที่ปล่อย เจ้ากรรมนายเวรเขาจะเฉ่งเอา”
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-08-2020 เมื่อ 17:04
|