ถาม : ไม่ใช่ว่าลืมนะครับ ?
ตอบ : ไม่ได้ลืม แต่มั่นใจว่ากูสู้ได้ ในเมื่อมั่นใจว่าสู้ได้ก็เลยสู้ สุดท้ายก็ผีระอาไปเอง ตีกับผีอยู่ ๓ ปี ไม่เคยนึกถึงพระ ไม่เคยนึกถึงพระนิพพาน ไม่เคยนึกถึงความดีอะไรเลย สู้อย่างเดียว ตึงตังโครมครามทุกวัน ป้ากิมกีก็ถามว่า "ท่านย้ายของอะไรเสียงดังทุกวัน ?" ย้ายของกับแมวอะไรล่ะ ? โดนผีไล่อัดสิไม่ว่า..!
ทำให้มั่นใจเลยว่า เรื่องของผีนี่เวลาเขามาในกายหยาบ ก็เป็นเนื้อ ๆ จริง ๆ เราจับเขาก็ได้เป็นเนื้อ ๆ เขาเตะเรามาก็เจ็บพอกับคนเตะนั่นแหละ..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-07-2020 เมื่อ 20:34
|