[วาโยรัตนะ]

งานบวงสรวงในครั้งนี้ ได้รับความอนุเคราะห์จากคณะแม่ชีชื่นเป็นอย่างยิ่ง ที่ช่วยจัดทำบายศรีและเครื่องคาวหวานต่าง ๆ ในการประกอบพิธี ตลอดจนได้รับความเมตตาจากพระอาจารย์เอ โดยกระผมได้กราบเรียนขอความเมตตาจากท่าน เรียนเชิญท่านเป็นผู้นำในการประกอบพิธี ซึ่งท่านก็ได้ให้ความเมตตาอย่างยิ่ง ออกเดินทางจากรุงเทพฯตั้งแต่เช้าตรู่ ตลอดจนพระพี่พระน้อง คณะแม่ชี และคณะญาติโยมทุก ๆ ท่าน ที่ได้ร่วมกันตั้งจิตอธิษฐานและร่วมเป็นสักขีพยานในครั้งนี้

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : "หลวงพี่เอขอรับ หลวงปู่พระอุปคุตเถระท่านว่าอย่างไรบ้างขอรับ ?"

พระอาจารย์เอ: "ท่านว่า หลวงพ่อเล็กไปเรียนท่านเอาไว้แล้ว ท่านยังบอกว่า อะไรที่ที่เป็นเรื่องดี เป็นเรื่องบุญในงานพระพุทธศาสนา ก็จัดการทำไปได้เลย ท่านอนุญาต"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์ : "อ๋อ หลวงพ่อเล็กท่านไปเรียนแจ้งเอาไว้แล้ว นับเป็นความเมตตาอย่างยิ่งขอรับ เมื้อกี้กระผมรู้สึกว่าท่านจะยืนมานะขอรับ"

พระอาจารย์เอ: "ถูก ท่านบอกว่านั่งนานแล้ว ขอยืนบ้าง"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: สาธุ

หลังจากกระผมสึกหาลาเพศออกมาได้ไม่นาน ก็มีข่าวคราวเป็นกระแสออกมาว่า "ขนาดหลวงพ่อท่านบอกแล้วว่า อย่าทำ อย่าสร้าง มันก็คิดจะสร้างเอามัน ไปชนกับพระปิดตาของหลวงพ่อที่ท่านจะสร้างออกมา รับรองหงายท้องแน่ ๆ" (อยากจะเอาอวัยวะที่มีห้านิ้วแต่อยู่เบื้องล่าง กว้านขึ้นไปในอากาศ แล้วไปกระทบใบหน้าผู้นั้นยิ่งนัก แต่ "ขันติ"เอาไว้ก่อนขันจะแตก เพราะเราเป็นผู้บวชเรียนมาแล้ว ๕๕๕๕๕)

กระผมเลยสับสนเอามาก ๆ ก็กระผมเป็นคนขออนุญาตหลวงพ่อกับตัวเอง แล้วคนเหล่านั้นเอาข่าวมาจากไหน ส่วนเรื่องการจัดสร้างนั้น มิได้มุ่งหวังประเด็นไปแข่ง หรือกะเอาดัง หรือต้องได้ปัจจัยถล่มทลาย มุ่งหวังไปในบุญอันเป็นประโยชน์ต่องานพระพุทธศาสนา และแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อครูบาอาจารย์เท่านั้น ตราบเท่าที่ชีวิตจะหาไม่

หลังจากนั้นไม่นาน กระแสเหล่านั้นก็รุนแรงขึ้น จนคณะน้อง ๆ ผู้ร่วมอุดมการณ์ต้องหวั่นไหวไปหลายท่าน.....จนกระทั่ง

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์: "หลวงพ่อขอรับ กระผมทิดรัตน์ มารายงานตัวขอรับ เรื่องการจัดสร้างพระอุปคุตตอนนี้ ถึงขั้นตอนการปั้นแบบแล้วขอรับ เมื่อตกลงเรื่องแบบได้สวยงามลงตัวแล้ว ก็จะได้ดำเนินการหล่อเลยขอรับ เอ้อ หลวงพ่อขอรับ กระผมได้ข่าวมาหลายกระแสเลยขอรับ ทำเอาน้อง ๆ หลายคนกำลังใจตกไปเลย ใครไม่ทำกระผมไม่ได้ว่าขอรับ แต่งานนี้กระผมทำครับ"

หลวงพ่อ: "แค่เรื่องแค่นี้พวกคุณก็กำลังใจตก กลายเป็นกำลังใจขี้หมากันไปแล้ว"

ทัดฤทธิ์-ทิดรัตน์:"ใครไม่ทำกระผมไม่ได้ว่าขอรับ แต่งานนี้กระผมทำขอรับ"

หลวงพ่อ: "เออ..ดี..! เอาขอให้บ้าต่อไป เจริญ ๆ"

ใครจะว่าผมเข้าข้างตัวเองก็ว่าไปครับ คำว่าว่าบ้าของหลวงพ่อ หมายถึง "บ้าดี" เท่านี้กระผมก็มีกำลังใจมากมายแล้ว การทำเรื่องอะไรสักอย่าง ไม่ใช่สักแต่ว่าอยากทำ งานนี้หลาย ๆ ท่านได้ร่วมบุญมาแล้ว ได้ร่วมบวงสรวงแล้ว ความรับผิดชอบของผมหมายถึงรับทั้งผิดและรับทั้งชอบ แต่ของคนอื่นกระผมไม่รู้ คงจะเป็นเอาแต่ชอบ แต่ไม่เอาผิดกระมังครับ ? แต่ทั้งหมดนี้ไม่ใช่การเล่นขายของในสายตาและความคิดของตัวกระผมครับ