[เถรี]

ช่วงก่อนทำกรรมฐานของวันเสาร์ หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า "เมื่อคราวลงไปนราธิวาสเพื่อเดินทางต่อไปสุไหงโกลก มีทางอยู่ช่วงหนึ่งที่เลยแยกตากใบไปไม่มาก เขาเรียกว่า บ้านโคกอิฐ มีพื้นที่อยู่ประมาณ ๒ - ๓ ไร่ เป็นที่ที่ขลังมาก ไม่มีใครกล้าไปยุ่ง เพราะผีเขาชอบหลอก พวกชาวบ้านที่เข้าไปล่าสัตว์แถวนั้นโดนทุกราย จนกระทั่งกลายเป็นเขตหวงห้ามไปโดยปริยาย

อาตมาผ่านไปหลายปีก็ไม่มีปัญหา แต่พอปีนั้นผ่านไป ผีเขามาขอให้ไปช่วย ปรากฏว่าเป็นพวกที่แหกออกมาจากกรุงศรีอยุธยาหนีพม่ามา เขาล่องเรือออกอ่าว แล้วปรากฏว่าออกยาวไปไกลเลย

เขาพากันมาเกือบสองร้อยคนเห็นจะได้ ตั้งใจว่าจะหนีไปให้ไกลเพื่อความปลอดภัย โดยหาที่ซ่องสุมผู้คนก่อน ถ้ามีการกู้ชาติก็จะย้อนกลับไปช่วย และยังขนทรัพย์สมบัติบางส่วนจากอยุธยามาด้วย เขาฝังสมบัติไว้แถวนั้น ปรากฏว่าพระเจ้าตากท่านกู้ชาติได้เร็ว ๗ - ๘ เดือนก็กู้เสร็จแล้ว ส่วนพวกนี้ยังตั้งหลักปักฐานไม่ได้เลย พอข่าวส่งไปถึงก็งงว่าทำไมเรียบร้อยเร็วจริง เขาก็เลยทำมาหากินกันอยู่ตรงนั้น

พอตายไปแล้ว ด้วยความที่จิตผูกอยู่กับสมบัติเลยไม่ได้ไปไหน อยู่ตรงนั้น ไม่มีใครช่วยเขาได้ นอกจากคนที่เคยมีกรรมร่วมกันมา เขาขอให้ช่วยถวายสังฆทานไปให้เขาด้วย ก็บอกเขาว่า "เคยผ่านมาหลายทีแล้วนี่หว่า.." เขาบอกว่า "ช่วงนั้นวาระมันยังไม่เปิด ยังมาขอให้ช่วยไม่ได้" ก็เลยไปช่วยถวายสังฆทานเลี้ยงพระ อุทิศส่วนกุศลไปให้เขา แต่พื้นที่ที่เห็นนั้นเหมาะสำหรับที่จะเป็นวัดหรือสำนักสงฆ์มาก เพราะตัวอาคารเขาสร้างเป็นศาล ลักษณะศาลเจ้าพ่อ ชาวบ้านเรียก ศาลเจ้าพ่อโต๊ะชายดำ "