ลูกหลานเอย.. พระคุณ "พ่อ" เป็นพระที่มีเมตตาบริสุทธิ์ไม่มีประมาณ.. และก็มีจิตตานุภาพมหาศาล เป็นธรรมชาติประจำองค์ท่าน.. ท่านรักหมาที่ท่านเลี้ยงและรักคนที่ท่านดูแลสั่งสอนเสมอกัน
แต่ทั้งหมาทั้งคนนั้น..ยามเมื่อท่านเพ่งตาดุ ทำเสียงดุ.. หมาก็หยุดเห่า ส่วนคนคือพระน่ะลูก.. เป็นอย่างนี้..
วันนั้นเป็นวันพระประชุมสงฆ์ ตรงกับงานใหญ่ของวัด มีญาติโยมมากมายเต็มศาลาสองไร่ พระคุณพ่อก็ทำเสียงนุ่มนวลชวนฟังว่า
"เอ้อ..พระเอ๊ย!..มานั่งใกล้ ๆ สิลูก.."
เหมือนฝนหลั่งจากฟ้าหน้าร้อน.. ลูกพระทั้งหลายขมีขมันแย่งกันนั่งยื่นหน้าให้พ่อเห็น พ่อหันไปกราบองค์พระประธาน พอกราบแรกพ้นผ่านจะเข้ากราบที่สอง.. ผิวกายของพ่อก็พลันดำเห็นถนัดชัดเจน
|