[เถรี]

"สำหรับปีนี้มะม่วงในวัดท่าขนุนออกลูกดกเป็นพิเศษทุกต้น แต่ว่ากลับได้ใช้ประโยชน์น้อยที่สุด มะม่วงเหล่านี้เป็นมะม่วงป่า ที่สมัยอาตมายังเด็กอยู่เรียกกันว่า "มะม่วงกะล่อน" กลิ่นหอม รสอร่อย แต่เมล็ดใหญ่มาก มีเนื้อติดเปลือกอยู่นิดเดียว จึงเปรียบเหมือนกับคนที่คบไม่ได้ เพราะว่าเมื่อจะกินให้หนำใจ ก็ให้เนื้อแค่นิดเดียวเท่านั้น

ทุกปีแม่ชีชื่น หัวหน้าแม่ชีวัดท่าขนุน จะต้องนำมาทำเป็นมะม่วงกวน ซึ่งคำว่า "มะม่วงกวน" นั้นเพิ่งจะมาใช้ในระยะหลังนี้ สมัยที่อาตมายังเด็กอยู่เขาเรียกกันว่า "ส้มลิ้ม" เหมือนกับ "ทอดมัน" ในสมัยนี้ ที่สมัยก่อนเรียกกันว่า "ปลาเห็ด" นั้นเอง

แต่ปีนี้อาตมาสั่งห้ามไม่ให้แม่ชีชื่นนำมะม่วงเหล่านี้มาทำเป็นมะม่วงกวน เพราะว่าดินฟ้าอากาศที่ผิดปกติ นอกจากจะทำให้มะม่วงดกเป็นพิเศษแล้ว ยังทำให้เกิดแมลงวันขึ้นเป็นจำนวนมาก ถ้าขืนทำเป็นมะม่วงกวน แมลงวันทั้งหมดในขอบเขต ๓ - ๔ กิโลเมตรนี้ ก็คงจะแห่กันมาที่วัดท่าขนุนทั้งหมด"