[เถรี]

"พระภิกษุสามเณรของวัดท่าขนุน ต้องออกบิณฑบาตตามปกติ เพราะว่าปิดวัด ญาติโยมไปทำบุญไม่ได้ จึงต้องเป็นฝ่ายออกไปหาญาติโยมถึงบ้านเสียเอง พระเณรก็ไม่ต้องเป็นไข้ เพราะว่าเจอญาติโยมที่ไม่รู้ภาษาสรงด้วยน้ำแช่น้ำแข็ง..!

พี่น้องชาวอีสานก็ไม่ต้องรถติดบนถนนมิตรภาพ ๘ ชั่วโมง ๑๐ ชั่วโมง แม้กระทั่งบรรดาอากงอาม่า ก็ต้องนอนเหงาอยู่ในหลุม..! เพราะว่าปีนี้ลูกหลานน้อยคนที่จะไปงานเช็งเม้ง จังหวัดชลบุรีและจังหวัดสระบุรีก็ไม่ต้องรถติดฉิบหายวายป่วงเหมือนกับทุกปีที่ผ่านมา

เป็นงานสงกรานต์ที่ไม่มีใครคุ้นเคยเลย เพราะว่าเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก แต่ก็ไม่น่าจะเป็นครั้งสุดท้าย เพราะว่าอะไรที่เคยเกิดขึ้นแล้ว ก็มักจะเกิดขึ้นอีกเสมอ ขึ้นอยู่กับเวลาว่าจะช้าหรือเร็วเท่านั้น"