[เถรี]

ถาม : นั่งกรรมฐานแล้ว บางทีรู้สึกขึ้นมาเองว่า ตัวเราเป็นแค่สสาร ไม่มีตัวตนจริง ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเป็นแค่จิตเราไปรับรู้ ว่าเราคือใครเขาคือใคร จิตคอยดูทุกอย่างที่ดำเนินไป โดยไม่ได้เป็นส่วนเดียวกับกาย รู้สึกเศร้าว่าทำไมไม่มีอะไรให้ยึดเลย ? อาการแบบนี้สมควรทำอย่างไรคะ ?
ตอบ : เป็นอาการของปัญญาล้ำหน้าสมาธิ ทำให้ไม่หนักแน่นมั่นคงพอ ถึงรู้เห็นชัดเจนแต่ก็ยังเกิดความกลัว ต้องเร่งสมาธิให้มากขึ้น ศึกษาเกี่ยวกับวิปัสสนาญาณ แล้วเอามาเปรียบเทียบกับสิ่งที่ตนเองรู้ ถ้าตรงกันก็ยอมรับว่าเป็นจริงตามนั้นไปเลย