[เถรี]

"นายจิรชัย ถนอมวงษ์ นายกเทศมนตรีเทศบาลตำบลท่าขนุน มากราบเรียนว่า "คงต้องพึ่งบารมีหลวงพ่ออีกแล้วครับ" สรุปว่าทางราชการจะทำโครงการที่ดีเพียงใดก็ตาม เมื่อเจอบุคคลที่เต็มไปด้วยกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง โครงการเหล่านั้นก็มีโอกาสพังไม่เป็นท่า อาจจะสร้างปัญหาใหญ่ให้เกิดขึ้นกับรัฐบาลได้อย่างง่าย ๆ

และท้ายที่สุดวัดก็เป็นที่พึ่งสุดท้ายของทุกคน โดยเฉพาะวัดท่าขนุน ส่วนที่เหลือไม่ค่อยจะมีมาให้ แต่ถ้าขาดเมื่อไรต่างก็มาเอาจากที่นี่..! อาตมาไม่ได้รังเกียจ เต็มใจที่จะช่วยเหลือทุกฝ่ายอยู่เสมอ จึงสั่งให้ทางแม่ชีเตรียมข้าวสารอาหารแห้งรอไว้ โดยให้นโยบายว่า มอบให้เขามากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ ถ้าหมดเมื่อไรก็แล้วกันไป"