[เถรี]

"ตสฺมา หิ ภูตานิ สาเมถ สพฺเพ
เมตฺตํ กโรถ มานุสิยา ปชาย
ทิวา จ รตฺโต จ หรนฺติ เย พลิํ
ตสฺมา หิ เน รกฺขถ อปฺปมตฺตาฯ

แปลความว่า
ฉะนั้น ภูตทั้งหลาย ขอท่านจงฟัง ขอให้ท่านเป็นมิตรกับมนุษย์ผู้ทำพลีกรรม จงปกป้องรักษามนุษย์เหล่านั้น ทั้งกลางวันและกลางคืนอย่าได้ประมาทเถิด

จะเห็นได้ชัดเจนว่า การสวดรตนสูตรในสมัยพุทธกาลนั้น อันดับแรก...พระอานนทเถระเป็นพระโสดาบัน ย่อมมีความเคารพนอบน้อมในคุณพระรัตนตรัยยิ่งชีวิต สิ่งที่ท่านกล่าวอ้างถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คือกล่าวอ้างถึงด้วยความเคารพอย่างสุดจิตสุดใจจริง ๆ

การที่จะน้อมใจผู้อื่นให้เชื่อถือเรานั้น เราเองต้องกระทำสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นให้เต็มที่ก่อน เมื่อผู้อื่นเห็นว่าเราทำจริง ถึงจะน้อมใจเชื่อตาม"