[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ถ้าเราหาเบี้ยแก้ที่บรรจุปรอทป่าเพื่อมากันเชื้อไวรัสไม่ได้ เพราะว่าปัจจุบันนี้ของรุ่นเก่าที่บรรจุปรอทป่าราคาหลายหมื่น เราก็หาแมลงภู่คำ แต่ต้องหาแบบบรรจุปรอทนะ อย่าไปหาแบบที่บรรจุเข็มทอง

แมลงภู่คำมี ๒ สาย สายหนึ่งบรรจุเข็มทอง อีกสายบรรจุปรอทป่า พวกนี้ส่วนใหญ่เป็นของทางพม่า เขาใช้ปรอทป่ากัน ของพม่าเขาจะไม่ใช้ปรอทวิทยาศาสตร์ เพราะว่าเขาเรียนมาเรื่องนี้โดยตรง เขาจะไปดักปรอทกันเอง

สมัยก่อนท่านอาจารย์โมเช่ก็สอนอาตมาให้ดัก ที่ขำ ๆ คือปรอทเหมือนกับมีชีวิตจริง ๆ พอถึงเวลาเราต้องเอากระจกพาดปากหม้อดินที่เราล่อให้ปรอทลง ปรอทจะลอยมาเป็นแสง พอลงเกาะ ก็ลื่นกระจกไหลลงหม้อไป คราวนี้พอลงถึงก้นหม้อก็ขึ้นไม่ได้แล้ว เพราะว่าก้นหม้อเขาใส่ว่านพวกที่ฆ่าฤทธิ์ปรอทเอาไว้

ส่วนท่านชาติชายก็ไปเล่นกับปรอท “หลวงพี่ ๆ ลองดูสิ” เอานิ้วจิ้ม คือจะรู้สึกว่ามีพลังต้านอยู่ เวลาเราจิ้มลงไปเหมือนกับมีอะไรบาง ๆ ชั้นหนึ่งเป็นพลังงานกั้นอยู่ ตอนแรกอาตมาก็ไม่เชื่อว่าปรอทมีพลังงาน ท่านชาติชายไปนั่งอมยิ้มเล่นอยู่ได้เป็นวัน ถามว่าเอ็งทำอะไรวะ ? ท่านก็บอกว่า "หลวงพี่..ลองเอานิ้วจิ้มลงไปในหม้อสิ" อาตมาเอานิ้วจิ้มลงไปในหม้อดิน เออ..มีกำลังต้าน อากาศจะแน่นกว่าที่อื่น

ลองหาดู...ถ้าพวกแมลงภู่คำที่เป็นงาช้างกำจัดราคาแพง ก็หาพวกที่เป็นไม้ แต่ว่าเขย่าดูก่อนนะ ถ้าหากว่าดังขลุก ๆ ก็จะเป็นพวกปรอท ถ้าดังกริ๊ก ๆ ก็จะเป็นพวกเข็มทอง"