[เถรี]

"ถึงเวลาวันพระ แม่ทำกับข้าวใส่ปิ่นโต ให้พี่สาวเอาไปทำบุญที่วัด คราวนี้สมัยก่อนผู้หญิงออกจากบ้าน ถ้าไม่ไปกับพ่อแม่พี่น้องตัวเอง เขาก็ไม่ให้ไป อาตมาก็ต้องตามพี่สาวไปวัด ไม่ได้ไปเป็นผู้คุมพี่สาวอย่างที่แม่หวังหรอก ถึงเวลาหนุ่มเขาก็ซื้อไก่ปิ้งให้ ๑ ไม้ "เอ้า..ไอ้หนูไปกินไกล ๆ ทางโน้น" ไปนั่งแทะไก่ย่างอยู่ไกลลิบ ทางนี้เขาจีบอะไรกันก็ไม่รู้ ดังนั้น..ไม่มีประโยชน์อะไรให้อาตมาไปกับพี่สาว หนุ่ม ๆ เขารู้วิธีจัดการกับตัวเกะกะ

ดังนั้น...ในเมื่ออยู่ในสถานที่เอื้ออำนวย แล้วก็ชอบด้วย ก็เลยปฏิบัติได้ก้าวหน้า หลวงปู่หลวงพ่อสมัยนั้น พอขึ้นไปเป็นระดับเจ้าอาวาสต้องมีดี ในเมื่อมีดีเป็นที่พึ่งของชาวบ้านได้ ใครที่ดีกว่าดังกว่าก็จะมีชื่อเสียง ที่ไม่ดีไม่ดังในความรู้สึกของคนทั่ว ๆ ไปก็ยังพึ่งได้ทุกรูป เพราะว่าสมัยโน้นเขาบังคับเรียน ไม่ว่าจะเป็นอักขระเลขยันต์ เวทมนต์คาถาอะไร อย่างน้อยชาวบ้านเดือนร้อนมาต้องเป็นที่พึ่งของเขาได้"