[เถรี]

“พอมาเมืองไทยไปลวกให้เห็นไม่กี่ที แม่ชีเขาก็จัดมาให้เป็นประจำ เขาไม่รู้ว่าที่มาที่ไปมาจากไหน ส่วนที่ล้างมือเพราะว่าอาตมาเล่นกับหมาเป็นประจำ โดยเฉพาะกลับมาจากบิณฑบาต หมาวิ่งมารับ ก็เลียหน้าเลียหลังไปเรื่อย อาตมาไม่รังเกียจหรอก แต่ท่านอื่นเกิดไปเห็นแล้วมานั่งวงเดียวกัน เดี๋ยวท่านจะฉันข้าวไม่ลง ก็เลยต้องล้างมือสักหน่อย ล้างไปล้างมาจนกลายเป็นเคยชิน

ถึงเวลาก็ว่าคาถาล้างมือของทางสายเขาอ้อไปด้วย ทางด้านไสยศาสตร์เขาเชื่อว่า เวลาเราไปจับของสกปรก ของต่ำ อาจจะทำให้คาถาอาคมเสื่อมได้ เพราะฉะนั้น.. เขาจะมีคาถาล้างมือ แล้วก็คาถาเสกมือใหม่

คาถาล้างมือเขาว่า คงคาสระ (ออกเสียง สะ-ระ) ว่า ๓ จบ
เสร็จแล้วก็ไล่ของไม่ดีออก พุทธังปัจจักขามิ ธัมมังปัจจักขามิ สังฆังปัจจักขามิ
เสร็จสรรพเรียบร้อยแล้วก็ พุทธัง ปัจจุทรามิ ปริสุทโธ อธิษฐามิ

โบราณเขามีเคล็ดลับ เขามีวิชาการแบบนี้เพื่อให้คนมั่นใจในตัวเอง ว่าได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องตามเคล็ดลับ ตามสายครูบาอาจารย์แล้ว ก็จะเกิดความแน่วแน่มั่นคงในดวงจิต ถึงเวลาก็ใช้พวกคาถาอาคมอะไรได้ผล เพราะว่าความมั่นคงความมั่นใจทำให้เกิดพลังขึ้นมา พวกเราก็ลองดูนะ

อาตมาเคยแหกคอกมาแล้วแต่ไม่สำเร็จ ด้วยความที่เป็นคนช่างสังเกต ถึงเวลาทำคาถาบทนี้ใช้กำลังใจแค่นี้ ทำคาถาบทนั้นใช้กำลังใจแค่นั้น ถึงเวลากูไม่เอาตามเคล็ดแล้ว ใช้กำลังใจเท่ากัน ปรากฏว่าใช้ไม่ได้..!”