"พระสุภูติเถระเป็นผู้เลิศกว่าผู้อื่น หรือที่บาลีเรียกว่า เอตทัคคะ ๒ ประการ คนอื่นส่วนใหญ่ได้ข้อเดียว พระสุภูติเถระได้ ๒ ข้อ เป็นเอตทัคคะทางอยู่อรณวิหาร คืออยู่โดยปราศจากกิเลส พูดง่าย ๆ คือเข้านิโรธสมาบัติ และเป็นเอตทัคคะทางทักขิเณยยบุคคล คือเป็นบุคคลที่ควรแก่การถวายข้าวของต่าง ๆ รับการถวายข้าวของจากญาติโยม ก็แน่นอนแหละ..เข้าแต่นิโรธสมาบัติ ก็สมควรที่จะได้รับการถวาย
ฉะนั้น...ถ้าหากว่าเอตทัคคะคือบุคคลที่เป็นเลิศทางด้านใดด้านหนึ่ง ส่วนใหญ่จะได้ด้านเดียว มีพระสุภูติเถระได้ ๒ ด้าน พระอานนท์ได้ ๕ ด้าน นอกนั้นได้ท่านละ ๑ ด้าน
ถึงเวลาเขาก็จะสวด สุภูโต จะ มะหาเถโร มะหากาโย มะโหทะโร นีละวัณโณ มะหาเตโช ฯลฯ นีละวัณโณ นี่ผิวดำมาก ดำจนเขียว บางคนเขาเรียกคาถาพญาปลาช่อน...ไม่ใช่ คาถาพญาปลาช่อนเป็นอีกบทหนึ่ง"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 29-03-2020 เมื่อ 13:47
|