[เถรี]

"ตรงจุดนี้แสดงให้เห็นว่าบ้านเราบกพร่องตรงหลักธรรมความซื่อสัตย์สุจริต ในเมื่อไม่ซื่อสัตย์สุจริตต่ออาชีพของตัวเอง ถ้าคนเขารู้ ต่อไปเขาไม่ซื้อคุณก็ขายไม่ได้ โบราณถึงได้บอกว่า ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน อาตมาได้แต่ด่า ๆ บ่น ๆ บ่นที่ตลาดทองผาภูมิเอาแต่ส้มอ่อนมาขาย เก็บตั้งแต่ลูกยังเขียว ๆ ยังอ่อนอยู่เพื่อที่จะให้อยู่ในตลาดได้นาน ๆ รสชาติสุนัขไม่รับประทาน

โดนด่าไปนาน ๆ ปีที่แล้วเริ่มเปลี่ยน มีของดีเข้ามาขาย ๒ - ๓ เดือนผ่านไปเริ่มมีไอ้ไม่ได้เรื่องเข้ามาอีก ต้องด่าใหม่..ตอนนี้กลับไปดีขึ้นมาอีกที

ส้มอ่อนรับมาก็ราคาถูก ตัวเองขายราคาท้องตลาดก็ได้กำไรมาก แต่ทำให้คนซื้อเขาเข็ด กินไปครั้งเดียวไม่ประทับใจก็เลิกซื้อ คุณจะขายอีกก็ไม่ได้ ในเรื่องของการค้าขาย ความซื่อสัตย์สุจริตเป็นเรื่องสำคัญที่สุดที่จะต้องยึดถือ"