[เถรี]

ถาม : อย่างผีเขาโดนล่ามมาเลย ไม่ปล่อยก็ไม่ได้ พอเราปล่อย หมอผีเขาก็ส่งมาอีก อย่างนี้จะทำอย่างไรดีคะ ?
ตอบ : ปล่อยไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็หมดไปเอง มีอยู่รายหนึ่งอาตมาปล่อยไป ๓๐ กว่าตน เล่นเอาเขาหมดเนื้อหมดตัวเลย ส่งมาดีนัก ถามผีว่าอยากลำบากไหม ? ถ้าอยากลำบากเอ็งก็ทำงานให้เขาต่อ ถ้าเอ็งไม่อยากลำบากข้าก็จะปล่อยให้

แต่ส่วนใหญ่พวกเรามีข้อเสียตรงที่เราไปกลัว ถ้าเราไปกลัว..กำลังใจไม่มั่นคง ถ้าหมอผีเขาสมาธิดีหน่อยบางทีเราแย่เลย เพราะว่าผีส่วนใหญ่โดนกำกับมาด้วยคาถา คนที่ใช้ผี ถ้าสมาธิดีหน่อยแล้วเราไปกลัวนี่..บางทีเราก็สู้เขาไม่ได้

ถาม : เขาส่งผีที่เก่งกว่ามาเรื่อย ๆ เราไม่ได้เก่งอะไร ?
ตอบ : ไม่มีใครเก่งเกินพระพุทธเจ้า ยึดพระพุทธเจ้าเป็นหลัก ถ้าเก่งเกินพระพุทธเจ้า กูจะยอมไหว้มึง..! คราวนี้พวกเรากำลังใจยังไม่ถึงจุดนั้น ก็คือยังไม่เชื่อมั่นในองค์พระแบบมอบกายถวายชีวิต ก็เลยทำให้เราลำบาก สู้ผีไม่ได้..อายเขา

ถาม : ยกกำลังใจเฉพาะหน้าอย่างไรคะ ?
ตอบ : กำลังใจเฉพาะหน้าเป็นของแท้ คือกำลังใจจริง ๆ ของเรา แนะนำกันไม่ได้ กำลังใจจริง ๆ ของเราได้แค่ไหน เวลาฉุกเฉินก็ทำได้แค่นั้น

ถาม : ต้องฉุกเฉินจริง ๆ ถึงจะมา ไม่ฉุกเฉินก็ยังไม่มา ?
ตอบ : นั่นแหละ ต้องเอาแบบใกล้ตายเมื่อไร เออ...ต้องใช้แล้ว

ถาม : ต้องเข้าสู่จุดอับหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : พวกเราพอถึงจุดอับแล้วก็ตายคาจุดอับ ไม่ใช่เข้าสู่จุดอับแล้วพลิกฟื้นชีวิตใหม่ ที่พระเขาออกธุดงค์ก็เพราะต้องการกำลังใจอย่างนี้ ผจญกับผี ผจญกับสัตว์ร้ายมาก ๆ เข้า จะเกิดความมั่นคงต่อพระรัตนตรัย เพราะว่าไม่มีอะไรเหนือกว่านี้อีกแล้ว