.........
>>บันทึกเพิ่มเติมคุณครูหญิง<<
(จม.ฉบับที่ ๕๕, ๑๔ ก.พ.๓๕)
*** ตามรอยเท้าพ่อ ***
...หนทางแม้สุดไกล ขอมุ่งไปกว่าจะถึง
ยากเข็ญมิคำนึง ถึงทุกข์ทนสักเพียงไร
เดินตามรอยเท้าพ่อ มั่นคงต่อธรรมวินัย
พ่อชี้หนทางใด จะมุ่งไปไม่ลังเล
...จิตมั่นด้วยศรัทธา ทุกเวลามิหันเห
ผู้ใดจะรวนเร มิซวนเซตามเขาไป
พ่อนำทางให้ลูก มีแต่ถูกลูกมั่นใจ
ขอเดินตามพ่อไป ตราบจนถึงซึ่งนิพพาน...
พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
๑ มกราคม ๒๕๓๖
---------------------------------------------
วัดท่าซุง
๑๔ ก.พ. ๓๕
น้องหญิงจ๊ะ…
ขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับบัณฑิตใหม่จากรั้วม.อ. ต่อไปนี้คงได้พบกับรสชาติที่เข้มข้นของชีวิต จากการทำงานกับบุคคลประเภทเขี้ยวลากดินเสียที...
กาลเวลาผ่านไปเหมือนติดปีกบิน เผลอหน่อยเดียวหญิงก็จะรับปริญญาแล้ว ส่วนของหลวงพี่เอง ก็เพิ่งจะเป็นก้าวแรกที่เดินเท่านั้น…
หนทางธรรมที่เรียกว่ามรรค ๘ นั้น ทั้งขรุขระและยาวไกลยิ่งนัก บุคคลที่เดินถึงปลายทางจริง ๆ ต้องคิดเป็น ๑ ในล้านส่วน…
ระยะ ๖ ปีขึ้นปีที่ ๗ ที่ผ่านมา หลวงพี่ขอยืนยันว่าเป็นเพียงก้าวแรกจริง ๆ ยังห่างจุดหมายที่ใฝ่ฝันลิบลับนัก แต่ตั้งใจไว้ว่า…
“หนทางแม้สุดไกล ขอมุ่งไปกว่าจะถึง ยากเข็ญมิคำนึง ถึงทุกข์ทนสักเพียงไร”
งานเป่ายันต์เกราะเพชร มีอีกครั้งวันที่ ๔ ก.ค. ๓๕ ถ้าหญิงไปจะแนะนำให้รู้จักกับลูก ๆ ของหลวงพี่ ซึ่งมีงานทีถึงอยู่พร้อมหน้ากัน...
ถ้าหญิงไปวัด ช่วยแจ้งให้ทราบล่วงหน้าสักนิดนะจ๊ะ
จากใจจริง
พระเล็ก
..........................................................
วัดท่าซุง
๒๒ กุมภาพันธ์ ๓๕
น้องหญิงจ๊ะ...
หลวงพี่ส่งหนังสือมาให้เช่นเคย คงช่วยให้ความฝันเรื่องห้องสมุดส่วนตัวของหญิงใกล้ความจริงเข้ามาอีกนิดหนึ่ง...
เอาหนังสือที่เรารักไปให้เขาเช่า หลวงพี่ว่าหญิงคงตัดใจไม่ได้ ตัวหลวงพี่เอง เวลาได้หนังสือหัก ๆ ยับ ๆ มา ยังเศร้าใจไปนานเลย
เปิดร้านหนังสือก็ดี แต่สมัยนี้ขายดีแต่พวกโป๊พวกเปลือย จะขายแต่ประเภทที่เราอ่านคงไปไม่รอด ค่อย ๆ คิดหาหนทางไปก่อนจ้ะ...
หญิงจะว่างไปวัดปีไหนหลวงพี่ก็ยินดีต้อนรับเสมอ ถึงจะไม่ไปเลยก็จะเป็นไรไป ในเมื่อรู้จักกันทางจ.ม.มาตั้งนานแล้ว...
ถึงโยกย้ายไปไหนก็ตาม ขอให้แจ้งข่าวให้หลวงพี่รู้บ้าง จะได้เขียนจ.ม.มาคุยกันอย่างไรละจ๊ะ...
จุดมุ่งหมายในการบวช คือ บรรลุธรรมในส่วนที่หวัง หลวงพี่มั่นใจตนเองว่า สักวันหนึ่งต้องทำได้อย่างแน่นอนจ้ะ
จากใจจริง
พระเล็ก
__________________