"ภาษาเก่า ๆ ทำเอาเด็กรุ่นใหม่อ่านไม่ค่อยจะถูก
อันใดย้ำแก้มแม่............หมองหมาย
ยุงเหลือบฤๅริ้นพราย........ลอบกล้ำ
ผิวชนแต่จักกราย............ยังยาก
ใครจักอาจให้ช้ำ.............ชอกเนื้อ เรียมสงวน
ผิ-วะ / ผิ-ว่า ก็แปลประมาณว่า ถ้าหาก แต่คราวนี้เขาเขียนแล้วเป็น ผิว เด็กรุ่นหลังอ่านเป็นผิว ผิ-วะ ในที่นี้แปลว่า แม้แต่ ถ้าหาก ต้องดูบริบทก็คือรูปประโยคว่าใช้อะไรจะได้แปลถูก"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 26-01-2020 เมื่อ 05:23
|