[เถรี]

คราวนี้เราไม่สามารถรักษาความเบื่อให้อยู่กับเราได้ เพราะว่าถ้าอยู่กับเราไประยะหนึ่ง ใช้ปัญญาพิจารณาก็จะเห็นว่า เกิดมากี่ชาติก็น่าเบื่อแบบนี้ แต่ถ้าเราสามารถตัดชาติตัดภพได้ลงในชาตินี้ ขึ้นชื่อว่าการเกิดมาพบความน่าเบื่อเช่นนี้จะไม่มีอีก เพราะฉะนั้น..การที่เบื่อแค่ชาติเดียวเปรียบกับการเวียนว่ายตายเกิดนับชาติไม่ถ้วน เหมือนหลับตาลงแล้วลืมตาขึ้นก็ผ่านไปแล้ว ทำไมเราจะอยู่ให้ดีไม่ได้ ? ใจเราจะยกระดับขึ้นมา จะกลายเป็นสังขารุเปกขาญาณ ไม่เป็นนิพพิทาญาณแล้ว

เพราะฉะนั้น..บางทีก็ต้องรอวาระเหมือนกัน เพราะว่าคนที่เล่นอยู่บนเวที บางทีก็มองไม่เห็นช่องทาง เหมือนกับนักมวยต่อยกัน คนข้างล่างก็ “เตะซ้ายสิ ต่อยขวาสิ” คนข้างบนไม่เห็นหรอก เพราะมั่วอยู่ เราเองชีวิตฆราวาสก็เหมือนกับนักมวยบนเวที ไม่ค่อยเห็นช่อง แต่คนข้างล่างเขาเห็น ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครเห็นช่อง ชีวิตฆราวาสจะไปง่ายกว่า กติกาน้อยกว่า อยู่กับทุกข์มากกว่า เห็นชัดเจนกว่า ฟังแล้วมีกำลังใจอยากเป็นฆราวาสต่อนะ ...(หัวเราะ)...