“พวกเราบางทีภาวนาไป ทำวันละนิดวันละหน่อย ฟุ้งซ่านบ้าง ดีบ้าง ภาวนาบ้าง ด่าชาวบ้านบ้าง เห็นว่าตัวเองไม่มีอะไรดี แต่ว่าต้องลอง เพราะว่าถ้าหากว่าเกิดอุบัติเหตุฉุกเฉินอะไรขึ้นมา เราจะรู้ทันทีเลยว่าต้นทุนของเราพอไหม ? ถ้าอย่างเมื่อครู่นี้ต้นทุนไม่พอแน่ ประเภทตกใจแหกปากลั่นขนาดนั้น
เกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาทุกอย่างจะรู้สึกเหมือนกับช้ามาก เพราะว่าสภาพจิตของเราเร็วกว่า เหตุที่สภาพจิตเร็วกว่าเพราะว่าการสั่งสมมา ความเร็วจะมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่อย่างนั้นแล้วความแหลมคมว่องไวไม่พอ ก็จะทำให้ตามกิเลสไม่ทัน ป้องกันกิเลสไม่ได้”
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-01-2020 เมื่อ 03:37
|