คนอยู่ในวัดในวา คิดอะไรก็ไปไม่เกินวัด นี่หมายถึงว่า รัก โลภ โกรธ หลง ค่อนข้างจะสงบนะ เห็นกล่องก็คิดเอากล่องไปบรรจุพระ ไม่เช่นนั้นก็คิดว่าเดี๋ยวเอาไปขาย ได้เงินมาไปลงทุน ซื้อเมล็ดพันธุ์ผักมา ๒๐-๓๐ ซอง ปลูกผัก ๗-๘ แปลง ได้แล้วไปขายต่อ ได้เงินมาก็ลงทุนขยายงานเพิ่มขึ้น เลี้ยงหมูเลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ ท้ายสุดก็ร่ำรวย ซื้อบ้านซื้อรถ แต่งเมีย ไปยันโน่นเลย
อาตมาบอกอย่างไม่อายเลยว่า สมัยพรรษาแรกพรรษาสอง อยากสึกวันเป็นร้อย ๆ หน และคนอยากสึกนี่คิดอะไรก็เห็นช่องทางไปหมด แค่ปลูกผักบุ้งขายก็เป็นเศรษฐีได้ ถึงเวลาสึกไป ทำงานอย่างนี้ ๆ เก็บเงินไว้ ซื้อบ้านสักหลัง ซื้อรถสักคัน แต่งงาน มีเมีย มีลูกสักสองคน แล้วค่อยมาบวช กิเลสรู้ว่าถ้าชวนเราไปไกลวัด เราจะไม่ไปด้วย ก็ยังให้โอกาสกลับมาบวช
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 08-01-2020 เมื่อ 03:30
|