[เถรี]

"คำศัพท์คำเดียวแปลได้หลายความหมาย แต่ว่าพอเป็นประเทศไทย คนจีนเขาเรียกภาษาจีนกลางว่า “ไท่กว๋อ” ถ้าเป็นแต้จิ๋วก็ “ไท่ก๊ก” ถ้าเป็นของเก่าก็ “เสียมก๊ก” ประเทศสยาม ถ้ารุ่นเก่าขึ้นไปอีกบันทึกก็เป็น “เสียมหลอฮกก๊ก” หลอฮก ก็คือละโว้ ก็คือสยามละโว้

ถ้าเป็น “เสียมโถโลโปตี” เก่าหนักเข้าไปอีก สยามทวาราวดี เวลาสอนเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาในประเทศต่าง ๆ บางทีก็บอกว่าพระเถระชาวเขมรมีชื่อเสียงมาก ช่วยแปลวิมุตติมรรคไว้ให้จีน ได้รับการบันทึกเอาไว้ในจดหมายเหตุของจีนว่า หนังสือลงว่า “เส็งโปโลสังฆปาละ” เออ..บ้า...ก็คือท่านสังฆปาละ แต่คนจีนเรียกเส็งโปโล คนแปลไปแปลซ้อนกัน

ประเทศจีนดีอยู่อย่างหนึ่ง อะไรเข้าไปเปลี่ยนชื่อเป็นจีนหมด ไม่มีชื่อภาษาอื่นเลย"