พระอาจารย์เล่าว่า "ตอนที่ไปรับสังฆทานที่หาดใหญ่ นั่งได้อยู่ประมาณหนึ่งชั่วโมง ก็เจ็บหลังจนทนไม่ไหว ต้องขึ้นไปพัก ไปนอนเอนหลังจนหายเจ็บแล้วค่อยลงมาใหม่ บางทีโยมนั่งรอเป็นชั่วโมงกว่าที่จะลงมา สาเหตุก็ไม่ได้มีอะไรหรอก กำลังสรงน้ำอยู่ ก้มลงไปถูสบู่ที่ขา หลังลั่นกึ๊ก..! แล้วก็อยู่อย่างนั้นตั้งนานกว่าที่จะขยับได้ เจ็บแทบตาย แล้วก็ยืดตัวไม่ขึ้น เดินหลังโก่ง งานก็ยังไม่เสร็จ ทนเจ็บไปอีก ๒ วันกว่างานจะหมด ถึงไปหาหมอได้
ก็ต้องบอกว่าสร้างกรรมไว้เยอะ ไปเห็นกรรมเก่าตอนอาการคลายแล้ว กำลังรบกันอยู่สมัยสามก๊กโน่น พอปะทะกันเพลงแรก ม้าวิ่งสวนกัน ทางด้านเรากระทุ้งด้ามทวนตามหลัง เข้าสันหลังเขาพอดีเลย ตัวเองก็เลยโดนบ้าง กระทุ้งเขาตกหลังม้าเลย ก็เป็นพันปีมาแล้วยังอุตส่าห์ตามมาอีก บางอย่างกรรมอื่นหนักกว่าก็เอาไปก่อน พวกประเภทเจ้าหนี้รายเล็ก ๆ ค่อยมาตามทวงตอนมีจังหวะแทรกได้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-12-2019 เมื่อ 02:40
|