[เถรี]

ถาม : พรุ่งนี้จะไปฝึกมโนมยิทธิเต็มกำลังที่วัดท่าซุง ตอนฝึกมีอาการสั่นมาก ?
ตอบ : ถ้าสั่น...หัวใจเต้นเร็ว ไม่รู้เหมือนกันว่าจะออกหัวออกก้อย ให้ตัดใจไปเลยว่าแม้ตายลงไปเราก็ยอม ถ้าเห็นแสงสว่าง จะเป็นจุด จะเป็นเส้น จะเป็นแผ่นผืนอย่างไรก็ตาม ตั้งใจเหมือนกับเราส่งจิตไปยังต้นแสงสว่าง เหมือนเราพุ่งทวนแสงไป หลักการมีอยู่แค่นี้แหละ แต่สำคัญตรงที่มักจะตัดใจไม่ค่อยได้

ถาม : อยากลองฝึกครึ่งกำลังค่ะ ภาวนา นะมะพะธะ แล้วก็หยุด ตามเสียงคนนำ พอเสียงคนนำไม่มีแล้ว หนูไม่รู้ว่าไปตรงไหน ?
ตอบ : ตั้งใจว่าเราจะไปไหว้พระที่พระนิพพาน ตั้งใจแค่นั้นก็พอ ถ้าหลุดออกไปก็จะไปเอง แต่คราวนี้สำคัญที่ตรงก่อนจะหลุด ถ้าตัดสินใจไม่ได้ ห่วงร่างกายอยู่ ก็จะดิ้นอยู่นั่นแหละ บอกว่าไม่ห่วง ๆ เราพูดว่าไม่ห่วง แต่ใจจริง ๆ แล้วห่วง ห่วงอย่างที่บางทีเรายังไม่รู้เลยว่าเรายึดร่างกายไว้ขนาดไหน เพราะฉะนั้น..ต้องตัดให้ได้จริง ๆ ตายเป็นตาย ถึงตายข้าก็จะไป ถ้าแบบนี้ก็จะจบง่าย