[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงโครงการซื้อเครื่องฟอกไตให้โรงพยาบาลทองผาภูมิ “ไปสร้างห้องให้เขาแล้วตั้งได้ ๑๒ เครื่อง ตอนนี้เพิ่งจะมี ๕ เครื่อง ขาดอีก ๗ เครื่องก็ประมาณ ๗ ล้านบาท เครื่องเก่ามีอยู่ ๒ เครื่องที่ซื้อราคาประมาณ ๕ แสนบาท อันนั้นฟอกไตแล้วคนไข้หมดแรงไป ๒ วัน..! ส่วนเครื่องเป็นล้านนี่ฟอกไตเสร็จทำงานต่อได้เลย

ต้องบอกว่าคนทองผาภูมิน่าสงสาร ก่อนนี้จะฟอกไตแต่ละทีโน่น...ต้องลงไปถึงโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนาในเมือง ๑๔๐ กิโลเมตร ถ้าไปแล้วเครื่องเขาไม่ว่างก็ไม่ได้ฟอกอีก ท้ายสุดพอคนป่วยโรคไตเริ่มมีมากขึ้น ผู้อำนวยการนวลจันทร์ก็เลยมาถามว่า “หลวงพ่อช่วยสร้างห้องไตเทียมให้ได้ไหมคะ ?” ก็เลยต้องไปหามาตรฐานของกระทรวงสาธารณสุขเข้ามา สร้างห้องไม่กี่เดือน แต่รอคณะกรรมการจากกระทรวงสาธารณสุขมาตรวจนี่เกือบปี แค่ตั้งคณะกรรมการมา ๓ คน ๕ คน ทำไมช้าได้ขนาดนั้นก็ไม่รู้ ? พูดง่าย ๆ ว่าคนไข้จะตายหมดก่อน ท้ายสุดพอตรวจผ่านก็เอาเครื่องมาลง

สมัยนี้ที่คนไข้เป็นโรคไตกันมากเพราะว่ากินอาหารที่เป็นเนื้อสัตว์มาก ร่างกายคนต้องการเนื้อสัตว์ประมาณวันละขีดครึ่งเท่านั้น เล่นกินเสียเยอะแยะไปหมด ถึงเวลาล้นเกินไตก็ต้องขับออก พอทำงานหนักมาก ๆ ก็ไตพัง”